مقدمه
جنگ نرم، به دلیل ماهیت خود و عدم نیاز به ابزارهای فیزیکی، به دنبال آن است که در مسافت های دورتری از مراکز طراحی کننده، به اجرا درآید. جهانی و فرامرزی بودن فضای سایبر، امکان های مورد نیاز را به آسانی در اختیار طراحان جنگ نرم قرار می دهد و با فراهم شدن بسترهای فکری - فرهنگی اهداف مورد نظر، از سوی جریان های درون جامعه هدف دنبال می شود. میسر بودن ارتباط دو طرفه نیز ابزارهای عملیاتی را در خدمت طراحان و رهبران مراکز مورد نظر در می آورد و در موقعیت های حساس که امکان حضور و هدایت مستقیم میدانی حوادث، از براندازان سلب می شود، عناصر حاضر در صحنه نقش رسانه ای عملیات را بازی می کنند.
از سوی دیگر، جنگ نرم به عناصر و سربازان میدانی نیاز دارد که از جنس مخاطبان جامعه هدف باشند. این عناصر، باید برای خود هویتی خاص قایل باشند تا بتوانند هدایت روند درگیری را برعهده گیرند و در شرایط کنونی، امکان دسترسی به فضای مجازی به دلیل در اختیار گذاشتن لحظه ای حجم وسیعی از اخبار، اطلاعات و تسهیل ارتباط، چنین هویت کاذبی را به راحتی در میان بخشی از صحنه گردانان حوادث ایجاد می کند. نبود بسیاری قیود و محدودیت ها که برای سایر اقسام رسانه ای وجود دارد، در محیط مجازی، گستره فعالیت در این فضا را برای اهداف و انگیزه های امنیتی و سیاسی در جنگ نرم افزایش می دهد. مجموعه این شرایط است که امروزه، هوس بهره گیری از این فضا را برای غلبه بر دیگر ملت ها، در میان مراکز قدرت جهانی ایجاد می کند. حوادث چند ماه اخیر ایران را باید میدان آزمون برای کاربرد فضای مجازی در عملیات روانی و جنگ نرم دانست. وبلاگ، فیس بوک، توئیتر، فرند فیدز و بالاترین، از جمله پایگاه هایی هستند که قابلیت شبکه سازی وسیعی در اینترنت ایجاد کرده اند. در برخی مواقع، این شبکه ها به عنوان سربازان جدید جنگ نرم دول غربی، فعالیت های خود را به فضای واقعی جامعه نیز سرایت داده و هماهنگی و سازماندهی بسیاری از تجمع های سیاسی و اعتراضی را بر ضد دولت هدف، عهده می گیرند. حوادث پس از انتخابات سال 1388، به روشنی نقش شبکه های اجتماعی مجازی در جنگ نرم غرب با ایران را نشان داد.
مفهوم و ویژگی های شبکه های اجتماعی مجازی
امروزه فراگیری اینترنت و فناوری های جدید ارتباطی و اطلاعاتی، موجب ظهور فضای مجازی در کنار جهان واقعی شده که این امر معادلات و الگوهای ارتباطات سنتی، تولید، انتقال و مصرف اطلاعات را به هم زده و موجب تغییر در آن شده است. چنین فضایی که به عنوان واقعیت مجازی یکپارچه، در نظر گرفته می شود، از ویژگی هایی چون: بی مکانی، فرا زمان بودن، صنعتی بودن محض، عدم محدودیت به قوانین مدنی متکی بر دولت - ملت ها، از معرفت شناسی تغییر شکل یافته پسامدرن برخوردار بودن، قابل دسترس بودن همزمان، روی فضا بودن و برخورداری از فضاهای فرهنگی، اعتقادی، اقتصادی، سیاسی و نیز آزادی از هویت بدنی و جنسی جدید برخوردار است.(2000)Myers,شبکه های اجتماعی مجازی، امروزه نقش بسیار مهمی در خلق این فضای مجازی دارند. از خلال همین واقعیت های مجازی است که آسیب های روانی و سیاسی بسیار گسترده ای را می توانند برای یک جامعه به وجود آورند.
به مجموعه ای از افراد که به صورت گروهی با یکدیگر ارتباط داشته و مواردی مانند: اطلاعات، نیازمندی ها، فعالیت ها و افکار خود را به اشتراک بگذارند، شبکه های اجتماعی گویند. شبکه های اجتماعی را می توان به دو دسته شبکه های مجازی و شبکه های غیر مجازی تقسیم کرد. شبکه های غیرمجازی که بحث این نوشتار است، در واقع شبکه هایی هستند که توسط مجموعه ای از افراد و گروه های به هم پیوسته، در محیط اجتماعی عمل می کنند. شبکه اجتماعی مجازی یا شبکه اجتماعی اینترنتی، وب سایت یا مجموعه ای از وب سایت هایی است که به کاربران امکان می دهد، علاقه مندی ها، افکار و فعالیت های خود را با یکدیگر به اشتراک بگذارند؛ به عبارت دیگر، شبکه های اجتماعی پایگاه هایی هستند که با استفاده از یک موتور جستجوگر و افزودن امکاناتی مانند: چت، پیام رسانی الکترونیک، انتقال تصویر و صدا و...، امکان ارتباط بیشتر کاربران را در قالب شبکه ای از روابط فردی و گروهی فراهم می آورند.(2000 (Resnick,وبلاگ ها[1]، فیس بوک[2]، توییتر[3]، یتویب[4] و پادکست[5]، از جمله شبکه های اجتماعی مجازی هستند.
آسیب های سیاسی و روانی شبکه های اجتماعی مجازی
با رشد رسانه های نوین، جهان وارد عصر دوم رسانه ها شده است که بر خلاف دوره مدرن و عصر نخست، آینده آن به طور کامل قابل پیش بینی نیست؛ زیرا در عصر دوم رسانه ها که در آن بحث رسانه های الکترونیک جدید، حاکمیت دارند و اطلاعات حرف آخر را می زنند، پدیده ها کمتر قابل پیش بینی اند (گل محمدی، 1383). رسانه های نوین، دارای آسیب های بسیار مهم روانی و سیاسی است که می توانند زمینه و بستر مناسبی را برای جنگ نرم ایجاد کنند.
الف ـ آسیب های روانی
در مورد آسیب های روانی شبکه های اجتماعی، می توان به موارد ذیل اشاره کرد (Hassanien, Abraham, 2010):کاهش احساسات: به دلیل اینکه اغلب ارتباطات در این فضا، به صورت نوشتاری است، اغلب فاقد احساسی است که در فضای واقعی، از طریق قدم زدن، سخن گفتن و. .. به دست می آید. افراد با وجود امکانات ارتباطی در فضای مجازی، دیگر اهمیتی به کیفیت روابط نمی دهند و این مسئله، به کاهش بیشتر احساسات منجر می شود.
متن گرایی: علیرغم امکانات چند رسانه ای موجود در فضای مجازی، هنوز هم قسمت عمده ای از ارتباطات در فضای مجازی را ارتباطات متنی در قالب ایمیل و چت تشکیل می دهد. ارتباطات متنی می تواند شکل جدیدی از هویت مجازی را شکل دهد.
انعطاف پذیری هویتی: افراد در فضای مجازی، به دلیل نبود راهنماهای چهره ای، می توانند بازنمایی های متفاوتی از خود ارائه دهند.
دریافت های جایگزین: در ارتباطات مجازی، شما می توانید دیوارها را بشکنید، به حوزه خصوصی دیگران وارد شوید و حرف هایی را که حاضر نیستند، در ارتباط چهره به چهره به شما بگویند، بشنوید.
ب ـ آسیب های سیاسی
علاوه بر آسیب های جدی شبکه های اجتماعی مجازی در بعد روانی که به انعطاف پذیری هویتی و شکل گیری هویت های مجازی جدید منجر می گردد، مهم ترین پیامدهای سیاسی فناوری های ارتباطی - اطلاعاتی، تضعیف دولت های ملی، اشاعه اطلاعات سیاسی و کاهش مشارکت سیاسی افراد و گروه هاست.
همچنین کنترل اطلاعات در عصر جدید، اهرم اصلی قدرت بازیگران جهانی، ملی و محلی است,.J.P ,Robinson (2004. M ,and Kestnbaum. A ,NeustaktI)
اهرمی که در انقلاب های رنگی در اختیار بنیاد سوروس و سازمان های غیردولتی و جنبش های دانشجویی قرار گرفت و رهبران احزاب و جنبش ها، بیشترین بهره را از آن بردند.
دول غربی، ماهرانه با استفاده از امکانات فناوری و ارتباطات، مانند اینترنت، پایگا ه های انتقادی را علیه یک دولت سازمان می دهند. پیام های کوتاه را از طریق تلفن های همراه رد و بدل می کنند و مرتب قرارهای جدیدی می گذارند.
آسیب مهم دیگر رسانه های نوین، تأثیر بر افکار عمومی و بسیج آن است. به گونه ای که به واسطه این رسانه ها، نوعی فضای عمومی شکل می گیرد و بسیاری افراد، بی آن که یکدیگر را ببینند و تبادل نظر کنند، مانند همدیگر فکر و در نتیجه مانند یکدیگر نیز عمل می کنند. بر این اساس، از طریق تولید پیام، شعار و اندیشه، به شیوه ای هنری و از طریق تصویر، گرافیک، صدا و موسیقی، تصورات دستکاری و بسیج می شوند و در نهایت، فعالیت سیاسی، این امکان را می یابد که با زندگی روزمره آمیخته شود (.L. W ,Bennett).
در این صورت، دیگر مانند گذشته، نیازی نیست که برای تبدیل افکار عمومی به نیروی اجتماعی و تغییر اوضاع سیاسی، به اهرمی مانند حزب سیاسی متوسل شد و اگر این تغییر در افکار عمومی پیدا شود، مردم در مواقع مهم تاریخی، خود راه را باز می کنند و احتیاجی به اعمال نیرو، فشار و زور از طریق اهرم های جدا از مردم وجود ندارد.
افزون بر این، استفاده جنبش های اجتماعی جدید از شبکه های اجتماعی مجازی، آسیب جدی دیگری را برای دولت ها به همراه داشته است. جنبش های اجتماعی جدید و هویت های دگرخواهانه، از مهم ترین جنبه های نرم افزاری تهدید امنیت ملی هستند. جنبش های نوین کنونی، اهمیت بیشتر را به هویت داده و در برابر اشکال جدید سلطه و طرد مقاومت می کنند. این جنبش ها همچنین تلاش دارند، تا با اشکال جدید فناوری های ارتباطی و تغییرات اجتماعی، سیاسی و فرهنگی سازگار شوند.
به اعتقاد مانوئل کاستلز، بازیگران سیاسی، از طریق رسانه های نوین، در بازی قدرت حضور دارند و از آن جا که اطلاعات و ارتباطات، عمدتاً از طریق شبکه جهانی اینترنت و ماهواره ها و خبرگزاری ها صورت می گیرد، بازی سیاسی، به شکل فزاینده ای در فضای رسانه ها صورت می گیرد (کاستلز،1380). وی همچنین به نقش فناوری های ارتباطی، مانند اینترنت، در عضوگیری و گسترش قدرت جنبش های اجتماعی اشاره می کند. شبکه های اجتماعی، شکل اجتماعی نوینی از ارتباطات را به وجود آورده که در عین حال توده ای است؛ اما به صورت انفرادی تولید و دریافت می شود و تأثیر می گذارد. با این همه، در سراسر جهان، به ابزاری در خدمت جنبش های اجتماعی تبدیل می شود؛ هرچند این جنبش ها تنها استفاده کنندگان این ابزار جدید، و سازمان ده نیستند.
جنبش های مذکور، باید بتوانند برای دستیابی به اهداف خود، در سه زمینه توانمندی داشته باشند: شکل دادن به هویت جمعی، متقاعد ساختن پیروان خود و بسیج آن ها. این جنبش ها، با استفاده از فناوری های جدید اطلاعاتی، می توانند به راحتی به هر سه هدف مذکور دست یابند. (1998 (b. B ,Bimber) ملوچی) ملوچی معتقد است که شبکه های اجتماعی مجازی، به جنبش های اجتماعی، توانمندی انعکاس روش ها و اهداف خود را به فضای عمومی داده است.
همچنین شبکه های اجتماعی مجازی، همانند آزمایشگاهی است که جنبش های اجتماعی، میزان توانمندی خود را بررسی می کنند. در چنین حالتی شبکه های اجتماعی، تنها به عنوان وسیله سیاسی عمل نمی کنند، بلکه خود به فضای سیاسی تبدیل می شوند.(B2000 ,Bimber) نیز کاربرد شبکه های اجتماعی این امکان را به جنبش های اجتماعی می دهد که روش های سنتی بیان اعتراضات خود، همانند راهپیمایی ها، اعتراضات، شعارها و استفاده از نمادها را آسان تر به کار برده و آن ها را با روش های نمادین جدید ترکیب کنند. بر همین اساس، این جنبش ها توانمندی بیشتری برای جذب طبقه جوان جامعه و شکل دادن به افکار عمومی دارند. با کاربرد فناوری های اطلاعاتی جنبش های اجتماعی به استفاده از پوشش رسانه ای جمعی نیازی ندارند.
از دیگر آسیب های سیاسی رسانه های نوین، می توان به رسانه ای شدن فضای سیاست اشاره کرد. از دید کاستلز در جامعه کنونی، سیاست به معنای سیاست رسانه ها است. رسانه ها، پس زمینه همیشگی بازی سیاست و حوزه ای عمومی هستند که در آن، قدرت به نمایش در می آید و درباره اش داوری می شود (همان). به اعتقاد وی، اگرچه سیاستمداران برای کسب قدرت سیاسی در رسانه ها، از فن ترور شخصیت، رسواگری و جنجال استفاده می کنند و این مسأله معرف خوبی برای یک جامعه دموکراتیک است، ولی باید به این نکته توجه داشت که ویژگی اصلی سیاست رسوایی و جنجال این است که همه کنشگران سیاسی شرکت کننده در آن، خود به دام این نظام می افتند و غالباً نقش ها معکوس می شوند؛ شکارچی امروز، شکار فرداست.
یکی دیگر از آسیب های جدی شبکه های اجتماعی، توانمندی آن ها برای پنهان کردن و پوشاندن اطلاعات و در نهایت پدید آوردن جهل عمومی است.
عدم توانایی شبکه های اجتماعی برای نهادسازی سیاسی در جریان اعتراضات و پس از آن، یکی دیگر از آسیب های جدی شبکه های اجتماعی است؛ برای مثال توئیتر یا فیس بوک، تنها می توانند به شکل دهی اعتراضات و سرنگونی حکومت کمک کنند؛ اما توانایی برنامه ریزی برای اداره حکومت یا ایجاد نهادهای دموکراتیک را نداشته و نمی تواند از آرمان ها و اهداف مورد نظر خود دفاع کند. (Ayres, 1999)
از دیگر آسیب های جدی شبکه های اجتماعی مجازی این است که به میزان قابل توجهی، شانس کنترل سیاسی و مردم فریبی را بالا می برد؛ زیرا پیشرفت فناوری، چنان از ارتقای بصیرت افراد پیشی می گیرد که افراد هنگام رویارویی با تکثیر سریع اطلاعات، کاملاً بی دفاع می مانند. (.p ,Resnick)
خارج شدن سیاست از فرایند عقلانی، دیگر آسیب جدی رسانه های نوین است؛ زیرا رسانه های جدید، در حال دگرگون کردن سیاست هستند؛ به عبارت دیگر، زندگی سیاسی به مقدار بسیاری در محدوده رسانه قرار گرفته است؛ یعنی سیاست منطق رسانه ها را پذیرفته و در این فرایند خود دگرگون شده است.
همچنین ظهور رسانه های نوین، به عنوان مرکز قدرت خودگردان است که به تقویت شخصی سازی سیاست کمک می کنند. در این فرایند، سیاست به عنوان نمایش و مخاطب به عنوان تماشاچی در نظر گرفته می شود. همه این ها بدان معناست که سیاست، کمتر به عنوان یک فرایند عقلانی، تجزیه و تحلیل می شود؛ بلکه بیشتر به عنوان یک سری حرکات نمادین که ما به آن ها واکنش نشان می دهیم، عمل می کند. تحت تأثیر این تغییرات، سیاست مداران، بیش از پیش رسانه ای شده و به انسان های معمولی تبدیل می شوند. آن ها افراد معروفی می شوند که مشابهت های بسیاری با افراد سرگرم کننده دارند. در واقع، رهبران مانند یک کالای تجاری تبلیغ می شوند.
وارونه شدن برخی نظریه های مدرن در عرصه های سیاست و اجتماع، یکی دیگر از آسیب های جدی شبکه های اجتماعی است. یکی از این تئوری ها، تئوری دموکراسی به معنای حق تعیین سرنوشت ملت ها از سوی خود آن هاست. فناوری اطلاعاتی و ارتباطی و امپریالیسم رسانه ها، به طرق مختلف، این تئوری مهم سیاست و حکومت را به چالش کشیده است که به دو شکل این چالش اشاره می شود: نکته نخست این که دموکراسی، دیگر معنای حکومت مردم بر مردم نمی دهد. احزاب، گروه ها و نخبگان سیاسی، با تسلط بر ابزارهای ارتباطی و به یاری امپراطوری رسانه ها، ایده ها و برنامه های خود را بر مردم تحمیل می کنند و گزینش ها، نه براساس توانایی و شایستگی، بلکه بر اساس میزان سرمایه و تسلط منتخب بر رسانه ها صورت می گیرد. اگر چه قدرت تبلیغات و آثار منفی آن، در همه جوامع، حتی جوامع ابتدایی وجود داشت، اما با گسترش فناوری ارتباطی و اطلاعاتی و پیدایش انواع رسانه های مجازی، این قدرت پیچیده تر گردیده است. چالش دوم برای دموکراسی، پیدایش مفهومی به نام دیکتاتوری اقلیت در سایه امپراطوری رسانه ها است که اساساً با ماهیت دموکراسی در تضاد است. مفهوم دیکتاتوری اقلیت، تنها در سایه فناوری ارتباطات، به ویژه رسانه های مجازی شدنی است؛ چرا که اقلیت مسلط بر این رسانه ها، مانند اشرافیت قرن های 17 و 18 میلادی، در پی تحمیل افکار، امیال و عقاید خود بر دیگران است.
توجه به هشدارهای شماری از صاحب نظران برجسته در خصوص تأثیر ویرانگر اینترنت بر سیاست، بیانگر دیگر جنبه های آسیب سیاسی شبکه های اجتماعی مجازی است. در سال 2000، پوتنام (173. P ,Putnam 2000) در مورد ظهور "سایبرآپارتاید " و "سایبرگسیختگی" هشدار داد و گفت: «فرهنگ سیاسی اینترنت، دست کم در مراحل اولیه بسیار آزاد بوده و در برخی موارد، فضای سایبر بیانگر وضعیت طبیعی هابز و نه لاک است.»
تحلیل گران اجتماعی دیگر نیز هشدارهای مشابهی داده اند (.R2002 ,Blood).سانستین(49. P ,Sunstein 2001) هشدار پوتنام را یک سال بعد این گونه تکرار کرد: فناوری های جدید از جمله اینترنت، به صورت چشمگیری توانایی مردم برای شنیدن صدای خود و ممانعت از شنیدن صدای دیگران را افزایش داده است؛ برای مثال، بلاگ ها می توانند تازه ترین نمونه ها از سایبرآپارتاید باشند. بسیاری بلاگرها خود از نگرانی در مورد این پدیده که "پیله بستن" می نامند، صحبت می کنند. این مسئله از نظر جامعه شناسان موجب ذره ای و اتمیزه شدن فرد و کاهش انسجام و همبستگی می گردد.
افزایش تعارضات ساختاری و دوگانگی هویت، یکسان سازی فرهنگی، تقویت گرایش های گریز از مرکز (فروملی و فراملی) و اخلال در روند وحدت ملی، ایجاد اختلاف و شکاف میان ملت ها به دلیل ملی گرایی افراطی، جهان بینی های متضاد و در نهایت بروز شکاف فرهنگی، یکپارچگی افقی گروه ها و طبقات و تشدید دو قطبی، تضاد با ارزش ها، باورها، تضعیف پیوندهای سنتی از طریق تقویت و تبلیغ ارزش های غربی و کمک به استحاله فرهنگی، بهره برداری تبلیغاتی و انتشار اخبار غیر واقع تحریف شده، ایجاد نخبگان سیاسی و فرهنگی وابسته به جریانات خودساخته از طریق شبکه ارتباطی، از دیگر آسیب های سیاسی شبکه های اجتماعی مجازی در جنگ نرم محسوب می شود.
نتیجه گیری
چنان که گذشت، شبکه های اجتماعی مجازی، اجتماعات مجازی موجود در فضای سایبر هستند. شکل گیری این شبکه ها از طریق پایگاه های خبری، وبلاگ های خبری و تحلیلی، گروه های اینترنتی، فضاهای گفتگوی مجازی (چت روم ها) و حلقه های آشنایان همچون اورکات و یاهو 360 درجه و... هر یک فضایی مجازی را ایجاد می کنند که در آن تبادل اخبار و اطلاعات صورت می گیرد. وبلاگ، فیس بوک، توئیتر، فرند فیدز و بالاترین، از جمله پایگاه هایی هستند که قابلیت شبکه سازی وسیعی در اینترنت ایجاد کرده اند. در برخی مواقع، این شبکه ها به عنوان سربازان جدید جنگ نرم دول غربی، فعالیت های خود را به فضای واقعی جامعه نیز سرایت داده و هماهنگی و سازماندهی بسیاری از تجمع های سیاسی و اعتراضی را بر ضد دولت هدف برعهده می گیرند. همان طور که شاهد بودیم، بخش عمده ای از رخدادهای اعتراضی ایران، طی ماه های پس از انتخابات ریاست جمهوری دهم، در فضای سایبر ساماندهی شد. زیر سؤال بردن انتخابات و تکرار دروغ بزرگ تقلب در انتخابات، پوشش غیر واقعی خبری اغتشاشات و دعوت به تجمعات غیرقانونی، توهین و فحاشی، دخالت آشکار بعضی سیاستمداران و دولتمردان غربی در امور داخلی ایران و دامن زدن به ناآرامی های موجود، بیانیه نویسی، نامه نگاری، راه اندازی کمپین علیه انقلاب اسلامی به بهانه های مختلف، هدایت، آموزش و تشویق اغتشاش گران برای ایجاد ناامنی و آشوب، هدایت، آموزش و تشویق اندک هواداران داخلی به هنجارشکنی و ایجاد ناامنی در جامعه، هتک حرمت به مسئولان و توده های مختلف مردم و آموزش و تشویق اغتشاش گران برای انجام عملیات تروریستی، به منظور ایجاد ناامنی در کشور، از جمله نمونه های کاربرد شبکه های اجتماعی مجازی علیه کشورمان است. اشاراتی از این دست، از اهمیت این حوزه، جهت فعالیت رسانه ای برای برخورد با نظام های معارض در ادبیات سیاسی آمریکا پرده بر می دارد. بر همین اساس، فضای سایبر، یکی از مهم ترین ابزارهای آمریکا در قرن بیست و یکم برای اجرای پروژه های جنگ فرهنگی، رسانه ای، سایبر و همچنین تغییر حکومت در کشورها، به خصوص کشورمان محسوب می گردد.
مقابله با ایجاد و نشر شایعه های برانداز، نادیده انگاشتن شایعات ضعیف و پاسخ غیرمستقیم به آن، مقابله با شایعه وجود شکاف میان جامعه و حاکمیت، پرهیز از تهدیدانگاری بیش از حد در فعالیت نهادهای غیردولتی و گسترش آزادی های مدنی در چارچوب قانون اساسی، همراه با هوشیاری لازم برای اجتناب از تهدیدات احتمالی این نهادها در حوزه های امنیت سیاسی و اجتماعی، قانونمند کردن مقابله با جرایم سایبر و تلفن همراه، افزایش تعامل و هم اندیشی میان کارشناسان وزارتخانه های اطلاعات، فناوری ارتباطات، قوه قضائیه، قوه مقننه و پلیس امنیت اجتماعی و اخلاقی ناجا و حمایت تقنینی و مالی، از تعمیق قدرت نرم نظام در محیط های مجازی، از جمله راهکارهای مقابله با این تهدیدات است.
پی نوشت ها:
[1] وبلاگ را صفحه ای اینترنتی با حداقل یا هیچ نوع ویرایش خارجی تعریف می کنند که به ارائه تفسیری آنلاین پرداخته، به طور ادواری به روز شده، با ترتیب زمانی معکوس نشان داده می شود و لینک هایی را به دیگر منابع آنلاین می دهد. شبکه وبلاگستان هر جامعه، بازتاب منحصر به فردی از ویژگی های خاص فرهنگی، سیاسی و تاریخی آن جامعه خواهد بود.
[2] فیس بوک هم یک شبکه اجتماعی مجازی با دسترسی آزاد است که کاربران می توانند پس از عضویت در آن، علاوه بر اطلاعات شخصی و شغلی خود، تصاویر، فیلم ها و اخبار را هم به سادگی در اختیار دیگر کاربران بگذارند. مارک زوکربرگ متولد 1984 میلادی در شهر نیویورک آمریکا مؤسس و گرداننده رسمی شرکت فیس بوک است. بنابر سایت ویکی پدیا، این یهودی زاده که به گفته خود ملحد می باشد، نسخه نرم افزاری فیس بوک را درسال 2004 میلادی، در زمان تحصیل در دانشگاه هاروارد به نام خود ثبت نمود.
[3] توئیتر هم یک سرویس به اصطلاح میکروبلاگینگ است که با شعار«چه کار می کنید؟» (?what are you doing) در مارس 2006 پا به عرصه وجود گذاشت. هدف اصلی توئیتر، فراهم کردن این امکان بود که کاربران اینترنت بتوانند در هر لحظه و به سادگی اتفاقاتی را که در اطرافشان در حال وقوع است، در فضای مجازی منتشر کنند.
[4] یوتیوب، یکی از مهم ترین پایگاه های وب 2 و معروف ترین پایگاه به اشتراک گذاری ویدیو است. یوتیوب به وسیله چاد هرلی، استیون چن و جواد کریم به وجود آمد که هر سه از کارمندان شرکت Pay Pal بودند. دامنه یوتیوب در 15 فوریه 2005 ثبت شد و پایگاه آن به تدریج در ماه های بعد راه اندازی شد. شش ماه بعد در ماه مه 2005 به طور رسمی و عمومی افتتاح شد.
[5] پادکست ها، فایل های صوتی یا تصویری هستند که در اینترنت منتشر می شوند و کاربران می توانند مشترک آن ها شوند.
آسیب شناسی فضای مجازی و خانواده؛تهدیدها وچالش ها
مهدی بی آبی
کارشناس مدیریت فرهنگی
چکیده:
ظهورتکنولوژی های نوین ارتباطی در عصر حاضر به همراه تحولاتی که در فضای
مجازی بوجود آمده است ، بسیاری از کارکردهای خانواده ها را دچار اختلال
کرده است. در مباحث آسیب شناختى نهاد خانواده، یکى از محورهاى مهم، بررسى
آسیب هاى ناشى از تحولات خانواده است. تحولاتى که خود منشأ بروز دگرگونى
هایى عمیق و اساسى در نوع روابط و ارزش هاى خانوادگى مى باشند. بسیارى از
این تحولات و دگرگونى ها از بیرون، بر خانواده تحمیل مى شود.
از زمانى که اینترنت وارد فضاى زندگى انسان شده تا به امروز، على رغم تمام
محاسن و مزایاى آن، یکسرى دغدغه ها و نگرانى هایى را بر خانواده ها تحمیل
نموده است. موضوعی که در تمام جوامع موضوعیت داشته و محدود به جامعه و یا
اقلیتی خاص نمی شود. به دلیل ویژگی های خاص فضای مجازی و نو بودن این
پدیده، بسیاری از والدین فرصت، امکان و یا توان کافی برای شناخت دقیق این
فضا و کاربردهای آن را به دست نیاورده اند و عدم آشنایی مناسب آنها با این
فضا و در مقابل استفاده روزمره نوجوانان و جوانان و حتی کودکان از این فضا
باعث شده است که یک فضای محرمانه و خصوصی در داخل خانه برای فرزندان ایجاد
شود و آنها بدون دغدغه و بدون احساس وجود ناظر بیرونی به سایت های مختلف در
این فضا دسترسی یافته و بعضاً به دلیل ویژگی های سنی و شخصیتی و کنجکاوی
های خود متأثر از فضاهای ناسالم موجود در اینترنت گردند.
در این پژوهش نگارندگان به بررسی مهمترین آسیب های فضای مجازی و تأثیرات
آن بر خانواده ها پرداخته و راهکارهایی جهت مقابله و کاهش تهدیدات اینترنتی
در ابعاد اجتماعی، فرهنگی، آموزشی و ... ارایه می شود.
کلید واژه ها:
آسیب اجتماعی، خانواده، فضای مجازی، روابط اجتماعی، تأثیرات اجتماعی.
مقدمه:
فضای مجازی نسل جدیدی از فضای روابط اجتماعی هستند که با اینکه عمر خیلی
زیادی ندارند، توانسته اند به خوبی در زندگی مردم جا باز کنند. مردم بسیاری
در سنین مختلف و از گروه های اجتماعی متفاوت در فضای مجازی کنار هم آمده
اند و از فاصله های بسیار دور در دنیای واقعی، از این طریق با هم ارتباط
برقرار می کنند. امروزه روش های ارتباطی با دیگران از طریق اینترنت افزایش
یافته است. پست الکترونیک، پیام های کوتاه، چت روم ها، وب پایگاه ها و بازی
ها، روش هایی برای گسترش و حفظ روابط اجتماعی شده اند. روزانه نزدیک به
چهارصد میلیون نفر در سراسر دنیا از اینترنت استفاده می کنند و یکی از
کاربردهای اصلی اینترنت، برقراری ارتباط اجتماعی با دیگران است. شاید عیب
اصلی ارتباط های اینترنتی آن است که ارتباط در فضای مجازی، اساساً بر متن
استوار است و بنابراین، از نشانه های بصری و شنیداری در تعامل های رو در رو
بی بهره است.
امروزه خانواده ایرانی در سبد فرهنگی خود مواجه با شبکههای ماهوارهای،
فضای مجازی، رسانههای مدرن و ... است که هر کدام به نوبه خود بخشی از
فرآیند تأثیرگذاری در خانواده را هدف گرفتهاند. بعضی از شبکههای
ماهوارهای که به طور تخصصی تمام تمرکز خود را بر مقوله خانواده نهاده است و
پیام مشترک برنامههای این شبکهها عبارتند از: "ترویج خانوادههای
بیسامان ولجام گسیخته در مقابل ساختار خانواده، عادی سازی خیانت همسران به
یکدیگر، عادی جلوهدادن روابط جنسی دختر و پسر پیش از ازدواج، ترویج فرهنگ
همباشی به جای ازدواج و عادی جلوهدادن سقط جنین برای دختران
(شکربیگی،1391).
پیامدهای مواجهه مخاطبان ایرانی با برنامههای شبکههای ماهوارهای
دغدغههای بسیاری را برای جامعه کارشناسی ایجاد کرده است. بسیاری از
کارشناسان خانواده و بهداشت جنسی از برنامهریزی برای تأثیر فرهنگی این
سریالها در عادیسازی خیانت زوجین به یکدیگر میگویند. افزون بر شبکههای
ماهوارهای ما مواجه با سیل عظیم دیویدیهای سریالهای خارجی هستیم که
بخش عمده این سریالها در مقوله زن و خانواده با ترویج فرهنگ بیحیایی و
بیعفتی و عادیسازی مقوله خیانت، عشقهای ضربدری، مثلثی و... قصد همراه
کردن مخاطب با خود را دارد و ممکن است مخاطب با دریافت پیام این سریالها،
با محتوای ارائه شده آنها احساس همذاتپنداری کند.
گسترش فضای مجازی در حوزه رابطه فرزندان و والدین نیز تغییراتی بوجود
آورده است که از جمله آن به کاهش نقش خانواده به عنوان مرجع، کاهش ارتباط
والدین با فرزند، شکاف نسلی به دلیل رشد تکنولوژی، از بین رفتن حریم بین
فرزندان و والدین و ایستادن در برابر یکی از والدین یا هر دو را میتوان
نام برد. در بحث ازدواجها نیز مسائلی چون ناپایداری ازدواجها، تغییر
الگوی همسرگزینی، نداشتن مهارتهایی برای ازدواج ناتوانی والدین برای آموزش
به فرزندان، افزایش روابط دختر و پسر در زمان نامزدی بدون عقد، تمایل به
دریافت مهریههای سنگین، بالا رفتن سن ازدواج و افزایش تنوعطلبی جنسی
مردان و … را میتوان اشاره کرد. تغییراتی که در حوزه دینی در جامعه رخ
داده، کاهش آموزههای دینی در خانواده، دوری خانواده از شریعت، کمرنگشدن
حریمهای دینی در روابط خانوادگی است.
علاوه بر شبکههای ماهوارهای و مجموعه دیویدیها، مخاطب ایرانی با
رسانههای مدرن از قبیل اینترنت و تلفن همراه که مجهز به امکانات پیامک
وبلوتوث است نیز مواجه است، سبد فرهنگی خانواده ایرانی دچار تغییرات
فراوانی شده است که همگی به نوعی مروج سبک زندگی مدرن است که خاستگاه این
نوع سبک زندگی تمدن غربی است و ترویج این شیوه از زندگی، لاجرم تمام
مؤلفههای معرفتی تمدن غرب را شایع میسازد و موجب میگردد بیسامانی در
فرهنگ مسائل جنسی در کشور افزایش یابد. حال با توجه به مقدمه فوق، این سوال
مطرح می شود که تأثیرات اجتماعی فضای مجازی چیست و چگونه می توان از
تأثیرات زیانبار آن پیشگیری نمود؟
اهمیت تحقیق:
با توجه به اهمیت فضای مجازی در توسعه جوامع، در جامعه ما نیز در سال های
اخیر به فن آوری اطلاعات و ارتباطات توجه زیادی شده است. ولی در این رابطه
آسیب های جدی وجود دارد که ضروری به ریشه یابی آن پرداخت. "کشور ما از نظر
بهره مندی از اینترنت در بین 187 کشور جهان رتبه 87 را دارد که بر اساس
طبقه بندی اتحادیه جهانی مخابرات جزء کشورهای متوسط به شمار می رود. 35
درصد استفاده کنندگان اینترنت را قشر جوان تشکیل می دهند و میانگین صرف شده
برای اینترنت 52 دقیقه در هفته است" (صادقیان، 1384).)
شبکه های دوست یابی در کشور ما به سرعت در میان جوانان ایرانی محبوب شده
است و "ایرانی ها رتبه سوم را در این شبکه ها کسب کرده اند"
(ستارزاده،1386). فرهنگ رسانه ای اینترنت، فضای ذهنی جوانان را اشغال کرده و
از آن مهمتر، نمایانگر نقش خانواده در کنار این ابررسانه است که والدین
روی فرزندان خود تا چه حد کنترل تربیتی و نظارت اخلاقی دارند.
بروز آسیب های نوظهور می تواند زمینه ساز نوع جدیدی از آسیب های اجتماعی و
روانی باشد. به همین دلیل، برنامه ریزی برای شناسایی، پیشگیری و کاهش آسیب
های نوظهور لازم و ضروری می نماید. آسیب های نوظهور، آسیب های مرتبط با
فناوری های جدید است که آسیب های ناشی از استفاده از ماهواره، بازی های
رایانه ای، تلفن همراه و اینترنت می توانند در این مجموعه قرار گیرد. در
این مقاله سعی شده است تا به آسیب های مرتبط با اینترنت به ویژه عضویت در
شبکه های اجتماعی مجازی پرداخته و برای رفع این گونه معضلات پیشنهاداتی
ارائه شود.
پیشینه تحقیق:
- کشتی ارای و اکبریان (1390) با معرفی عصر جدید به عنوان عصر پرشتاب
ارتباطات، ورود بسیار ساده و سریع، حداقل محدودیت برای دسترسی، برقراری
ارتباط با سراسر دنیا به اشکال مختلف و عدم وجود محدودیت زمانی و مکانی،
دسترسی به پایگاه های اطلاعاتی مختلف و شرکت در فعالیت های اقتصادی، علمی،
فرهنگی، هنری، مذهبی و ... را از ویژگی های بی بدیل آن بر شمرده اند.
- یاسمی نژاد، آزادی و اموی (1390) در پژوهش خود به این نتیجه دست یافتند
که فضای مجازی می تواند امنیت اجتماعی را مورد تهدید قرار دهد، زیرا
اینترنت با وجود این که می تواند به عنوان ابزاری قدرتمند در عرصه اطلاع
رسانی به کار گرفته شود تا آن جا که گاهی از آن به عنوان انفجار اطلاعات هم
نام برده می شود، ولی این فناوری مدرن با تمام فوایدی که دارد، تهدیدها و
خطرهایی نیز برای جامعه و بشر داشته است. به طوری که امروزه، بخش عمده ای
از جرایم مربوط به حوزه ی کامپیوتر، اینترنت و فضای مجازی است که امنیت
اجتماعی را هدف قرار داده اند.
- ابری (1387) نقش مثبت فضای مجازی را در عرصه ی ظهور خلاقیت مورد تأکید
قرار داده است، زیرا فناوری دیجیتالی و جامعه ی شبکه ای، افراد را به سوی
زندگی ای سوق داده است که در آن می توانند با اتخاذ نقشی فعال و خلاق، به
صورت فردی یا جمعی در ساختن چیزی جدید سهیم باشند، در فرایند هم آفرینی
شرکت کنند و به خودیابی خویشتن کمک کنند. کیفیت آزادی بخشی اینترنت،
کاربران اینترنتی را دعوت می کند تا به تفکر، تجربه، بازی، فعالیت های
گروهی و ارتباط بپردازند. اینترنت همواره محیطی را خلق کرده است که همگان
می توانند با تکیه بر توانایی ها و استعدادهای خود دست به ابداع و خلاقیت
بزنند. از میان رفتن محدودیت مکان، زمان، نبود کنترل و انتقاد، ناشناس
ماندن، امکان خیال پردازی و تنوع گوناگون محیط های اینترنتی فرصت مناسبی را
برای بروز خلاقیت فراهم می کند.
- دو فضایی شدن آسیب ها و ناهنجاری های فضای مجازی: مطالعه تطبیقی
سیاستگذاری های بین المللی عنوان پژوهشی است که عاملی و حسنی (1391) انجام
داده اند. در این مقاله تحت پارادایم دو فضایی شدن به به مفهوم سازی عمده
ترین آسیب های فضای مجازی پرداخته شده و با مطالعه تطبیق سیاستگذاری ها در
برخی کشورهای پیشرو، راهبردهای اتخاذ شده دسته بندی شده اند. نتایج این
تحلیل تطبیقی نشان می دهد که سیاست ها و برنامه های فرهنگی و اجتماعی
کشورها را می توان به سیاست های سلبی و ایجابی تقسیم کرد. سیاست های سلبی
شامل سیاست ها و برنامه های حذف، کنترل و نظارت و سیاست های ایجابی فرهنگی و
اجتماعی جوامع، برنامه ها و سیاست هایی معطوف به تولید محتوا، مدیریت
محتوا، برنامه های دیجیتال سازی اطلاعات آنالوگ و دسترس پذیر ساختن اطلاعات
و محتوا در شبکه اینترنت است.
ارزیابی تأثیرات اجتماعی فضای مجازی:
تاثیر فضای مجازی در نارضایتی های خانوادگی:
یکی از بزرگترین مسائل اجتماعی که جوامع امروزی به آن مبتلا می باشند ضعف
بنیاد خانواده است. از آنجایی که مشکلات خانواده ها به صورت ناهنجاری های
اجتماعی بروز می کند خانواده و سلامت آن از اهمیت فوق العاده ای برخوردارمی
باشد. آماده کردن فرزندان برای پذیرش مسئولیت های اجتماعی یکی از وظایف
مهم و اساسی خانواده ها به شمار می رود. جوانان باید بتوانند به خصوص برای
زندگی های مشترک آماده شوند و سعی نمایند روابط خود را با پیرامون شان در
حد متعارف و قابل قبولی تنظیم نمایند.
صرف نظر از آمار و ارقام بالا و روز افزونی که در مسایلی مانند بالا رفتن
سن ازدواج ، طلاق، فرار از منزل، فحشا و سایر مسایل خانوادگی وجود دارد،
سرد شدن ارتباطات عاطفی و نارضایتی ها از زندگی خانوادگی است که باعث
ناکامی ها و شکست های بزرگی در زندگی جوانان شده است. اینها نشان از مشکلات
عمیقی در سطح خانواده دارد که به نوعی باید ریشه یابی و درمان شوند. یکی
از زمینه های اصلی در بروز مشکلات خانوادگی و اصولاً نارضایتی از زندگی
مشترک، فضای مجازی است که تحت تأثیر تولیدات رسانه ای بوجود آمده و باعث آن
گردیده تا سطح توقع و ارضاء از زندگی های مشترک را به خصوص در میان نسل
جوان بالا ببرد. تحت تأثیر این فضا آنچه جوان باید از زندگی مشترک انتظار
داشته باشد به نوعی تحریف می شود. لذت و صمیمیتی که از برنامه ها و محتویات
رسانه ها مانند فیلم ها و سریال ها در اذهان جوانان نقش می بندد تا حد
بسیار زیادی در زندگی طبیعی قابل دست یابی نخواهند بود و این می تواند
تبعات زیانباری برای آینده جوانان به همراه داشته باشد.
اعتیاد به اینترنت:
یکی از آسیب های اینترنت، اعتیاد به آن است به طوری که "از میان 47 میلیون
استفاده کننده از اینترنت در امریکا 2 تا 5 میلیون دچار اعتیاد اینترنتی
شده اند و با معضلات زیادی گریبان گیر هستند" (اکبری، 158:1390). در جامعه
ما نیز با گسترش روزافزون اینترنت شاهد این مسأله هستیم. نتیجه تحقیقات
انجام شده در کشور نشان می دهد که "بیشترین استفاده کنندگان از اینترنت
جوانان هستند و 35 درصد از آنها به خاطر حضور در چت روم، 28 درصد برای بازی
های اینترنتی، 30 درصد به منظور چک کردن پست الکترونیکی و 25 درصد نیز به
دلیل جستجو، در شبکه جهانی هستند"(بیابانگرد،1387).
اعتیاد به اینترنت می تواند مشکلات جدی تحصیلی و خانوادگی برای مخاطبان به
وجود آورد. اگر استفاده کنندگان از اینترنت نتوانند به مدت یک ماه دوری از
اینترنت را تحمل کنند در معرض خطر اعتیاد به آن قرار دارند. متأسفانه ما
شاهد این پدیده در میان جوانان هستیم، به طوری که برخی از جوانان، شب ها را
تا صبح با اینترنت می گذرانند و تمام صبح را خواب هستند و این مسأله
آغازگر آسیب های متعدد دیگر نیز می شود. از جمله این آسیب ها می توان به
آسیب های خانوادگی، ارتباطی، عاطفی، روانی، جسمی و اقتصادی اشاره کرد.
بحران هویت و اختلال در شکل گیری شخصیت:
عناصر سه گانه هویت، یعنی: شخص، فرهنگ و جامعه، هر یک در تکوین شخصیت فرد
نقش مهمى را ایفا مىکنند. هویت شخصى، ویژگى بىهمتاى فرد را تشکیل مىدهد.
هویت اجتماعى در پیوند با گروهها و اجتماعات مختلف قرار گرفته و شکل گیری
آن، متأثر از ایشان است. و در نهایت، هویت فرهنگی، برگرفته از باورهایی
است که در عمق وجود فرد به واسطه تعامل او با محیط پیرامون و آموزههای آن،
از بدو تولد تا کهنسالی جای گرفته است. از آن جا که فضای سایبری، صحنه ای
فرهنگى و اجتماعى است که فرد خود را درموقعیتهاى متنوع، نقشها و سبکهاى
زندگى قرار مى دهد، خود زمینه ای است برای آسیب پذیری شخصیت کاربر که در
نتیجه، موجب چند شخصیتی شدن کاربر خواهد شد. در فضای سایبر بیش از آن که
هویت ظاهری فرد مطرح گردد، درون مایههای افراد بروز میکند. هر کس در صدد
بیان اندیشهها و علاقه مندیهای خویش است. مطرح نشدن هویت شخصی و مشخصات
فردی در اینترنت موجب تقویت شخصیتهای چندگانه و رشد و استحکام آن میگردد.
جوانان در این محیط از آسیب پذیری بیشتری برخوردارند و به ویژه در دورانی
که هویت آنان شکل میگیرد، این خطر پر رنگ ترمیشود.
با امکانات و گزینههاى فراوانى که رسانههاى عمومى از جمله اینترنت در
اختیار جوانان مىگذارند، آنان دائماً با محرکهاى جدید و انواع مختلف
رفتار آشنا مىشوند. چنین فضایى هویت نامشخص و پیوسته متحولى را می آفریند،
یعنی "اینترنت یک صحنه اجتماعی است که فرد را در موقعیت های متنوع نقش ها و
سبک های زندگی، قرار می دهد و از آن تأثیر می پذیرد" (اکبری،162:1390).
واقعیت این است که از نظر صاحبنظران جامعه شناسی، شکل گیری هویت افراد تحت
تأثیر منابع گوناگونی است. عمده ترین این منابع خانواده، رسانه های گروهی،
مدرسه و گروه همسالان است. "از این میان رسانه های گروهی با توجه به گستره
نفوذ و فراگیری آن اهمیت ویژه ای یافته اند. گسترش تلویزیون های ماهواره
ای موجب شده است شکل گیری نظام شخصی و هویت افراد تحت تأثیر عوامل متعدد و
گاه متعارض قرار گیرد" (صبوری خسروشاهی،1386).
تعارض ارزش ها:
تغییرات تکنولوژیکی ارزشها و هنجارهای اجتماعی را تحت تأثیر خود قرار داده
است. یکی از چالش های فرا روی فرهنگ ها برخورد با این پدیده است. چون
اساساً ورود اینترنت همراه با ارزش های غربی، چالش های جدیدی را در کشورهای
دیگر به وجود آورده است. از آنجایی که برخی از عناصر موجود در این پدیده
مغایر با فرهنگ خودی (ارزش های اسلامی- ایرانی) است، پس می توان گفت
اینترنت می تواند آسیب های زیادی را به همراه داشته باشد. مثلاً ورود
اینترنت در حوزه خانواده موجب تغییر نظام ارزشی در خانواده ها می شود. در
یک مطالعه تجربی نشان داده شد که استفاده جوانان از اینترنت موجب کاهش ارزش
های خانواده شده است (زنجانی زاده،1384).
گسترش ارتباطات نامتعارف میان جوانان:
اینترنت به دلیل تسهیل ایجاد روابط دوستانه و عاشقانه، در زمینه های غیر
اخلاقی بسیار مورد توجه قرار گرفته، تا جایی که اینترنت موجب سهولت خیانت
در روابط زناشویی و ایجاد روابط نامشروع می شود.
شکاف نسل ها:
اینترنت شکاف میان نسل ها را بیشتر کرده است و اکنون شکاف میان نسل دوم و
سوم علاقمند به اینترنت نیز آشکار شده، به گونه ای که هیچ یک زبان دیگری را
نمی فهمند. امروزه با ورود وسایل و تکنولوژیهای جدید به عرصه خانوادهها
شاهد این هستیم که والدین و فرزندان ساعتهای متمادی در کنار یکدیگر
مینشینند، بدون آنکه حرفی برای گفتن داشته باشند. ما دیگر کمتر نشانههایی
از آن نوع خانوادههایی را داریم که والدین و فرزندان دور هم نشسته و
درباره موضوعات مختلف خانوادگی و کاری با هم گفتگو کرده و نظرات همدیگر را
راجع به موضوعات مختلف جویا شوند. در شرایط فعلی روابط موجود میان والدین و
فرزندان به سردی گرائیده و دو نسل به دلیل داشتن تفاوتهای اجتماعی و
تجربههای زیسته مختلف زندگی را از دیدگاه خود نگریسته و مطابق با بینش خود
آن را تفسیر میکنند. نسل دیروز (والدین) احساس دانایی و با تجربگی میکند
و نسل امروز (فرزندان) که خواهان تطابق با پیشرفتهای روز است، در برابر
آنها واکنش نشان میدهد و چون از پس منطق و نصیحتهای ریشهدار و سرشار از
تجربه آنها بر نمیآید به لجبازی روی میآورد (رحیمی،19:1390).
امروزه سرعت تکنولوژی شکاف بین نسل فرزندان و والدینشان را بسط داده است.
براساس اظهارات معاون سازمان بهزیستی کشور میزان گفتگو در بین اعضای
خانواده در کشور تنها حدود 30 دقیقه است که این میتواند آسیبزا باشد.
فرزندان در مقایسه با والدین با وجود اینکه در یک فضای فرهنگی زندگی
میکنند اطلاعات، گرایشها و رفتارهای متفاوتی دارند، عوامل متعددی بر این
پدیده تأثیرگذارند و این شکاف را روز به روز بیشتر میکنند. سرعت تحولات و
بسط ارتباطات با جهان توسعهیافته، توجه بیشتر جوانان به برنامههای
جهانیشدن فرهنگ، رسانهها، گسترش روزافزون انجمنها و کانونهایی غیر از
کانون خانواده برای پیوستن و تعلق یافتن جوانان به آنها و غیره از آن جمله
است (همان،19).
سوء استفاده جنسی:
در سال 1999 گردهمایی جهانی تحت عنوان "کارشناسی برای حمایت کودکان در
برابر سوء استفاده جنسی از طریق اینترنت" برگزار گردید که منجر به صدور
قطعنامه ای شد که در آن آمده است "هرچه اینترنت بیشتر توسعه پیدا کند،
کودکان بیشتر در معرض محتویات خطرناک آن قرار خواهند گرفت. فعالیت های
محرمانه مربوط به فحشای کودکان و پورنوگرافی که از طریق اینترنت مورد
استفاده واقع می شود، اکنون از مسائل حاد به شمار می رود"
(اکبری،163:1390).
انزوای اجتماعی:
امروزه اینترنت در زندگی اجتماعی، جای دوستان و نزدیکان را گرفته و در
حقیقت جایگزین روابط دوستانه و فامیلی شده است. افرادی که ساعت ها وقت خود
را در سایت های اینترنتی می گذرانند بسیاری از ارزش های اجتماعی را زیر پا
می نهند. چرا که فرد دیگر فعالیت های اجتماعی خود را کنار گذاشته و به
فعالیت های فردی روی می آورد. "نتایج پژوهش شاندرز نشان داد که استفاده
زیاد از اینترنت با پیوند ضعیف اجتماعی مرتبط است. برعکس کاربرانی که از
اینترنت کمتر استفاده می کنند، به طور قابل ملاحظه ای با والدین و
دوستانشان ارتباط بیشتری دارند" (صبوری خسروشاهی،1386).
بررسی محققان نشان می دهد شاید هیچگاه کاربران اینترنت از افسردگی و
انزوای اجتماعی خود آگاه نباشند و در صورت آگاهی آنرا تایید نکنند اما
ماهیت کار با اینترنت چنان است که فرد را در خود غرق می کند. پژوهش های
انجام شده حاکی است دنیای اجتماعی در آینده دنیای منزوی باشد چرا که
اینترنت با توجه به رشدی که دارد و جذابیت های کاذبی که برای نوجوانان
ایجاد می کند آنها را به خود معتاد ساخته و جانشین والدین می شود.
نتیجه گیری:
ارتباط از طریق فضای مجازی در سال های اخیر جایگاه قابل توجهی در بین نسل
جوان جامعه ما پیدا کرده است. شبکه های اجتماعی در ابعاد مختلف زندگی افراد
(فردی و اجتماعی) تأثیرگذارند. در شکل دهی به هویت نقش دارند و حتی روی
ابعاد اقتصادی و اجتماعی و سیاسی جوامع هم تأثیرگذارند. امروزه با توجه به
نقشی که تاکنون در ابعاد مختلف زندگی داشته اند، نمی توان آن ها را نادیده
گرفت. در حال حاضر اینترنت ابزاری مناسب برای توسعه ی افکار و اندیشه های
بشری محسوب می شود به شرط آن که در راه صحیح استفاده شود. افراد باید برای
ورود به دنیای مجازی اطلاعات کافی در اختیار داشته باشند تا دچار مشکلات
مالی و اجتماعی نشوند. ارتباطات سالم در فضای مجازی و لزوم هوشیاری جوانان و
خانواده ها نسبت به تهدیدات فضای سایبری در درجه ی نخست اولویت قرار دارد.
پیشگیری از آسیب های اجتماعی و توجه والدین به رفتار فرزندان بسیار مهم می
باشد و برای جلوگیری از هم پاشیدگی خانواده ها، والدین باید تا حدودی به
فناوری های روز دنیا مسلط باشند و آگاه باشند که تغییر در رفتار فرزندان به
معنای ایجاد تغییر در طرز فکر آنهاست وهنگامی که بنیان فکری و شخصیت آنها
به صورت ناصحیح شکل گیرد، راه نفوذ شیادان به حریم خصوصی افراد و محیط امن
خانواده باز می شود. لذا، چنانچه خانواده ها نسبت به شیوه های جدید ارتباط
فرزندان خود آگاهی و شناخت کافی و لازم را داشته باشند، از انجام بسیاری از
جرایم و ارتباطات پنهانی آنان جلوگیری به عمل می آید.
راهکارها:
به منظور پیشگیری و کاهش آسیب های اجتماعی در فضای مجازی راهکارهایی مطرح
شده اند که در صورت اجرای به موقع و مناسب می توانند ثمر بخش واقع شوند:
- با توجه به اینکه بیشتر استفاده کنندگان از فضای مجازی نوجوانان و
جوانان هستند، فرهنگ سازی برای کاهش پیامدهای آن ضروری است. لذا اطلاع
رسانی، آموزش نحوه استفاده صحیح از این فناوری می تواند مؤثر واقع گردد.
- استفاده از ظرفیت هایی همچون رسانه های دیداری و شنیداری، روزنامه ها، مجلات، نشریات برای نهادینه شدن فرهنگ سایبری.
- برگزاری جلسات آموزشی از سوی مصادر امور فرهنگی در شهرستان ها به منظور
آشنا نمودن و اطلاع رسانی به والدین در مورد فناوری های جدید به ویژه
اینترنت و شبکه های اجتماعی مجازی.
- برگزاری کلاس های آموزشی در مدارس جهت آگاهی دادن به نوجوانان و جوانان
در مورد مزایا و معایب فناوری های جدید و نحوه ی استفاده ی صحیح از آنها.
- تشویق به شرکت در فعالیت های اجتماعی و تقویت این گونه رفتارها توسط والدین.
- وضع قوانین سختگیرانه تر جهت برخورد با مجرمان جرایم اینترنتی و اجرایی نمودن این قوانین.
- آگاهی و هوشیاری بیشتر پلیس سایبری در مورد انواع جدید جرایم رایانه ای و
اقدام در جهت نا کارآمد کردن دسیسه های دشمنان در این زمینه.
- پخش آگهی های آموزنده از سوی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در رادیو و
تلویزیون در جهت افزایش آگاهی خانواده ها در خصوص خطرات ناشی از اینترنت.
- گذراندن اوقات بیشتری با فرزندان در فضای بیرون از خانه به طوری که
فرزندان از نظر عاطفی، احساس خلأ نکنند و جهت جبران این کمبود به فضای
مجازی پناه نبرند.
- پخش برنامه های کوتاه آموزشی درباره مزایا و معایب اینترنت از زبان
ورزشکاران و هنرمندان محبوبی که عموما جوانان آنها را الگوی خود قرار می
دهند.
- طراحی بازی های رایانه ای به گونه ای که در آنها انواع خطرات موجود در
فضای مجازی و راهکارهایی جهت آشنایی و مقابله با آنها تعبیه شده است.
- طراحی و تدوین بخشی در کتاب های درسی در ارتباط با آشنایی دانش آموزان با فناوری های جدید، اینترنت و خطرات بالقوه آنها.
- ساخت و پخش فیلم ها و سریال هایی با موضوع اینترنت و مزایا و معایب آن.
- استفاده از آموزه های دینی از جمله امر به معروف و نهی از منکر به عنوان نوعی کنترل اجتماعی توسط هر شخص.
- هنجارسازی های مثبت و ترویج فرهنگ استفاده از اینترنت و فضای مجازی.
منابع:
- ابری، انسیه. (1387). فضای مجازی عرصه ظهور خلاقیت، اولین کنفرانس ملی خلاقیت شناسی مهندسی و مدیریت نوآوری ایران.
- اکبری، ابوالقاسم؛ اکبری، مینا. (1390). آسیب شناسی اجتماعی. تهران: انتشارات رشد و توسعه.
- رحیمی، محمد. (1390). عوامل اجتماعی مؤثر بر شکاف نسلی؛ مطالعه موردی
شهر خلخال. پایان نامه کارشناسی ارشد جامعه شناسی. دانشگاه آزاد اسلامی
واحد تهران مرکز.
- زنجانی زاده، هما. (1384). بررسی تأثیر اینترنت بر ارزش های خانواده در
بین دانش آموزان. مجله انجمن جامعه شناسی ایران. دوره ششم. شماره 2.
- ستارزاده، داوود. (1386). بررسی عوامل اجتماعی مؤثر بر اعتیاد به
اینترنت و پیامدهای آن، فصلنامه تخصصی علوم اجتماعی. شماره چهاردهم.
- شکربیگی، عالیه. (1391). رسانه، زنان و مناسبات خانواده. نشست انجمن جامعه شناسی ایران.
- صادقیان، عفت. (1384). تأثیر اینترنت بر کودکان و نوجوانان. تهران: مجله الکترونیکی نما. شماره 4.
- صبوری خسروشاهی، حبیب. (1386). بررسی آسیب های اجتماعی اینترنت، دبیرخانه شورای عالی انقلاب فرهنگی.
- صدیق سروستانی، رحمت الله. (1389). آسیب شناسی اجتماعی. تهران: سمت.
- عاملی، سعیدرضا؛ حسنی، حسین. (1391). دو فضایی شدن آسیب ها و ناهنجاری
های فضای مجازی: مطالعه تطبیقی سیاستگذاری های بین المللی. فصلنامه تحقیقات
فرهنگی. دوره پنجم. شماره اول.
- کشتی ارای، نرگس؛ اکبریان، اکرم. (1390). عصر مجازی و چالش های پیش رو، اولین کنفرانس بین المللی شهروند مسئول.
- یاسمی نژاد، عرفان؛ آزادی، اکرم؛ امویی، محمدرضا. (1391). فضای مجازی،
امنیت اجتماعی، راهبردها و استراتژی ها، همایش ملی صنایع فرهنگی نقش آن در
توسعه ی پایدار.
آسیبهای اجتماعی خانواده در فضای اختاپوسی شبکههای مجازی
گاهی بسیاری از نوجوانان و جوانان از ناآگاهی والدین سوءاستفاده کرده و اوقات خود را بیخود و بیجهت در فضای سایبری که آلوده به انواع مفاسد و حتی مشکلات امنیتی است، میگذرانند.
به گزارش خبرگزاری تسنیم،
نمیتوان منکر جذابیتهای ارتباط در فضای مجازی شد اما این نکته را نیز
نباید از یاد برد که فضای مجازی، فضایی است که در عین داشتن فرصتها و
قابلیتها، میتواند مخاطرات و تهدیدهای زیادی را نیز همراه داشته باشد.
سیاستگذاران باید در درجه اول نیازهای جوانان را بهخوبیشناسایی کنند و
در درجه دوم این فضا را بهدرستی مدیریت کنند و به سمت تولید محتوای مناسب و
سالم در قالبهای جذاب و متناسب با ذائقه جوانان بروند. تا زمانی که
بهلحاظ فرهنگی، اقدامی عملی صورت نگرفته و برنامهریزی مدونی برای اوقات
فراغت جوانان وجود ندارد، نباید انتظار داشت که جوانان از تهدیدهای مربوط
به استفاده از تکنولوژیهای جدید مصون بمانند. در نتیجه در این بین سه امر
ضروری مینماید: شناخت نیازهای جوانان، آگاهسازی آنان و تدبیر و
برنامهریزی صحیح برای اوقات فراغت آنها.
شایسته است به این
نکتهی بنیادین و اساسی اشاره شود که برای پیشگیری از آسیبهای اجتماعی و
چهبسا تمامی آسیبهای خانوادگی و اقتصادی و...، تمسک به ظرفیتهای بالای
اعتقادی دین مبین اسلام، بدون ورود نظرات شخصی و غیرکارشناسی افراد،
مؤثرترین و کارسازترین روش است.
مقام معظم رهبری در دانشگاه
امام حسین (ع) در اینخصوص فرمودند: امروز جنگ نظامی مطرح نیست؛ امروز
برای کشور ما جنگ نظامیِ سنّتی و متعارف، احتمال بسیار بسیار ضعیفی است لکن
جهاد باقی است؛ جهاد یک چیز دیگر است. جهاد فقط بهمعنای قتال نیست، فقط
بهمعنای جنگ نظامی نیست؛ جهاد یک معنای بسیار وسیعتری دارد. در بین
جهادها، جهادی هست که خدای متعال در قرآن آن را «جهاد کبیر» نام نهاده است.
انحرافات و روابط جنسی آلوده و پلید
یکی از مسائلی که در نهی از منکر در جامعه باید به آن توجه کافی شود،
منکرات رایج در جامعه است. منکراتی که اگر از آنها جلوگیری نشود مانند
موریانه روزبهروز پایهها و ستونهای اصلی جامعه را نابود میکند و مسلماً
راهی که اینجامعه در پیش میگیرد به ناکجاآباد ختم میشود.
پدیدهای به نام فساد و فحشا در مسنجرهای مجازی که امروزه شاهد بروز و ظهور
آن در جامعه اسلامی هستیم، مسألهای که به جرأت میتوان از آن به فاجعه
قرن بیست و یکم نام برد.
مردان و زنانی که شب و روز در مسنجرهای
مختلف در فضای مجازی ازجمله مسنجر یاهو بهدنبال گزینههایی هستند تا شاید
به خواستههای شیطانی خود دست پیدا کنند.
برخی از افرادی که در این
مسنجرها حضور دارند تنها با زدن یک کد چند رقمی، تمام آرمانها و اعتقادات
اصیل خود را فراموش کرده، حرفهایی را به زبان میآورند و خواستههایی را
مطرح میکنند که هر گز در شأن و منزلت یک انسان نیست چه رسد به شأن و منزلت
یک مسلمان. خداوند متعال انسانها را از پیروی این وسوسهها برحذر داشته،
میفرماید: یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا لا تَتَّبِعُوا خُطُواتِ
الشَّیْطانِ وَ مَنْ یَتَّبِعْ خُطُواتِ الشَّیْطانِ فَإِنَّهُ یَأْمُرُ
بِالْفَحْشاءِ وَ الْمُنْکر. (النور: 21)
پدیده دیگری که امروزه در
مسنجرهای مختلف از جمله مسنجر یاهو شاهد آن هستیم، درخواستهای متعدد مبنی
بر ارتباط نامشروع با جنس مخالف است که باز افراد متعددی برای رسیدن به این
خواسته شیطانی خود دائما تالارهای مختلف را جستجو میکنند. غافل از آنکه
خداوند متعال میفرماید: وَ لاتَقْرَبُوا الزِّنی إِنَّهُ کانَ فاحِشَةً وَ
ساءَ سَبیلاً. (الإسراء: 32)
از مسائل مهم دیگری که امروزه به
کثرت در مسنجرهای مجازی شاهد آن هستیم مسئله گرایش به همجنسبازی است که
افراد زیادی در جستجوی جنس موافق خود، شب و روز مسنجرهای مختلف را جستجو
میکنند. مسألهای که پیامبر اکرم (ص) از آن اظهار ترس کرده و اینگونه
فرموده است: إنّ أخوَفَ ما أخافُ علی اُمّتی مِن عَمَلِ قَومِ لُوطٍ.
(ترغیب، ج3، ص285)
ارتباطات خاموش و جنسی!
چت را همه ما تجربه کردهایم. یاهو، گوگل و حال اسکایب، وایبر، تانگو و
واتساپ، راههای بیش از یک چت ساده را پیش رویمان قرار دادهاند.
ضریب نفوذ اینترنت روزبهروز در کشور ما در حال افزایش است، طبق آخرین
آمار، امروز بیش از 45 میلیون نفر ایرانی به اینترنت دسترسی دارند در حالی
که 29 میلیون نفر آنان را جوانان تشکیل میدهند.
هماکنون ضریب
نفوذ اینترنت در جهان در هر 100 نفر 39 نفر است و این آمار در ایران 61 نفر
است. همچنین میزان ضریب نفوذ تلفن در دنیا 81 نفر و در ایران 91 نفر است.
با افزایش دسترسی کاربران به اینترنت، برنامههای گوناگونی نیز ارتباطات
افراد با یکدیگر را تسهیل میکنند. شاید زندگی مجازی برخی از ما این روزها
شلوغتر و پرشورتر از زندگی روزمرهمان باشد. ساعت آنلاین بودن برخی افراد
به کمک تبلتها و تلفنهای همراه به 24 ساعت میرسد! بهویژه شبکههای
اجتماعی و برنامههای ارتباطی اینترنتی در این زندگی آنلاین سهم ویژهای را
دارند. روزی جامعهشناسان و روانشناسان نگران پیامدها و آسیبهای ارتباط
میانفردی ضربهخورده از پیامکها بودند که رابطهها را منحصر به یک پیام
چند خطی کردهاند اما اینروزها زندگی شخصی افراد در لایههای درونیتر
مجازی نسبت به زندگی اجتماعی حقیقی آنها خزیده است.
این زندگی انفرادی را فیسبوک، گوگل پلاس و اینستاگرام از یکطرف، تانگو و وایبر و اسکایپ از طرف دیگر به انحصار خود درآوردهاند.
اما انفرادی شدن زندگی اجتماعی افراد و رفتن در لاک خود در میان خانواده
در کنار اعتیاد اینترنتی، تنها ایراد ناشی از این زندگی آنلاین نیست بلکه
نوع کاربری و رابطه با افراد در فضای مجازی در بیان بهتر نوع فرهنگ زیست
مجازی افراد ایرادی است که قسمتی از دومین جرائم اینترنتی کشور که عنوان
غیراخلاقی را یدک میکشد به این موضوع برمیگردد.
در برنامههای
جدید، حریم خصوصی را تنها افراد دیگر نقض نمیکنند بلکه این خود کاربر است
که این حریم را نقض میکند. افراد با در اختیار قرار دادن عکسهای خصوصی
و... که گاه هم خلاف عرف و شرع میباشند، افراد سوءاستفادهگر و غرضورز را
وارد زندگی خود میکنند و باز این آغاز چتهایی خاموش و جنسی است.
برخی از کلیکها و لایکهای اینروزهای کاربران اینترنت در صورت عدم وجود
فیلترشکن به صفحه پیوندها ختم خواهد شد. پرنوگرافی آنلاین جدا از جامعه
جهانی در ایران نیز رشد و کلیکهای مخصوص خود را دارد. این غیر از دامها و
برخوردهای ناگهانی افراد با لینکهای غیراخلاقی است که چون دامهایی پیش
پای کاربران قرار میگیرند. پورنوگرافیهای آنلاین اینروزها محدود به چند
سایت نیست بلکه ابعاد پنهان و خفیفتری نیز دارد.
این روزها چتها و
برنامههای مکالمه فارغ از یک سایت و یا مسنجر یاهو و گوگل تاک گستره
وسیعی روی تلفنهای همراه اندروید دارد. چتهایی که نه تنها محدودیتهای
قبلی را ندارد بلکه میتواند هرچه بیشتر مخاطبان خود را دچار آسیب کند.
چتها در گذشته دارای آسیبهای گوناگونی بودند بهجز اتلاف وقت، اعتیاد
اینترنتی و کلاه برداریها، روابط پنهان را نیز در میان مکالمات خود داشتند
اما حال این آسیبها در برنامههای جدید شکلهای متنوع و گستردهتری به
خود گرفتهاند. حال شما در برنامه تانگو فقط مکالمه نمیکنید بلکه عکس،
مکان حضور و عکسهای خود را هم پیش روی مخاطب قرار میدهید. حتی فراتر از
این دیگر خود را محدود به چت نوشتاری نخواهید کرد بلکه تصویر و صدای شما هم
ابزاری راحت برای چتهای طولانی است.
اگر در چتهای گذشته فردی
فقط با اسم و عکسی کوچک از خود، به استقبال دیگران در برنامههای چت و
اتاقهای گفتگو میرفت و بعضاً افرادی هم از این وضع سوءاستفاده کرده و
کلاهبرداری میکردند حال میتوان با اطلاعاتی بیش از این، میزبان دیگران
بود.
حریم خانواده، آماج دستبرد بیگانگان
امروزه و با توجه به سهلالوصول بودن امکانات تکنولوژیکی و توانایی بالای
این ابزار در تصویربرداری و گرفتن عکسهای حرفهایتر، باعث ترغیب افراد در
بهکارگیری چنین وسایلی شده است. قطعاً با پیشرفتهای صنعتی و تکنولوژیکی،
فرهنگ استفاده و بهکارگیری وسایل پیشرفته هم به همراه خود آنها وارد
زندگی انسانها میشود. این در حالی است که عدهای نیز به تبع این
پیشرفتها، در صدد سوء استفاده و شکستن حریم خصوصی افراد دیگر برمیآیند.
اولین نکته و خطر متوجه خانوادهها و والدینی است که در رابطه با استفاده
از این پیشرفتها کماطلاع هستند.
نوجوانان و جوانان به تناسب
شرایط زمانیای که در آن به دنیا آمدهاند، با جدیدترین تکنولوژیها در
ارتباط بوده و نحوه تعامل و استفاده از آنرا بهخوبی میدانند. با گسترش
روزافزون تکنولوژی و ارائه انواع فناوریهای جدید در زمینه رایانه و نیز
گوشیهای همراه، بسیاری از افراد از چگونگی روند ارائه این فناوریها و نیز
حتی ابزارها و برنامههای موجود روی گوشی کودکان و نوجوانان خود هیچگونه
آگاهی ندارند.
گاهی بسیاری از نوجوانان و جوانان از ناآگاهی والدین
سوءاستفاده کرده و اوقات خود را بیخود و بیجهت در فضای سایبری که آلوده
به انواع مفاسد و حتی مشکلات امنیتی است، میگذرانند.
اینجاست که
نبود مشاورهای درست از جانب والدین موجب آن میشود که نوجوانان از روی
ناآگاهی و سادگی خود در فضاهایی همچون شبکههای اجتماعی بهراحتی به
دوستان مجازی خود اعتماد کنند و ویدئوها یا تصاویر شخصی و حتی خانوادگی خود
را با آنها به اشتراک گذارند.
نوجوانان از این نکته غافلند که
شخصیت دوستانشان در این فضا کاملاً مجازی است و بسیاری از این افراد شخصیت
واقعی خود را بروز نمیدهند و از اعتماد دوستان خود سوء استفاده کرده و
حریم شخصی دیگران را زیر پا میگذارند.
اما این مبحث تنها یک وجه از
وجوه چندگانهای است که باعث انتشار و «ریشیر» (بازنشر) ویدئوها و عکسهای
خصوصی افراد و خانوادهها میگردد. شکل دیگری که چند وقتی است معمول شده،
انتشار فیلم مهمانیها و مراسمات خصوصی افراد توسط خود آنها آنهم بهصورت
آگاهانه است! عمدهترین دلیل برای اقدام افراد به چنین عمل زشت و بدون
توجیهی، سرایت تفکرات سکولاریستی و لیبرالیستی توسط شبکههای ماهوارهای
است؛ چراکه این شبکهها با سوء استفاده از کمتوجهی و ناآگاهی افراد درباره
مباحث دینی، اخلاقی و اجتماعی، انجام ندادن اینگونه کارها را ترجمانی از
نگاه متحجرانه، دگم، املمآبانه و حتی تعصبات جاهلی اعلام میکنند.
ایجاد موج بیغیرتی و بیعفتی در میان جوانان کشورها توسط شبکهها و
درگاههایی صورت میگیرد که قصد استحاله و اضمحلال درونی باورها و فرهنگ آن
افراد را دارند.
نکته دیگری که در این مسئله قابل بررسی است،
ولنگاری و بیقیدی برخی از والدین نسبت به چگونگی تربیت و تعلیم و ارشاد
فرزندانشان در حوزههای مختلف فرهنگی، دینی و اعتقادی است؛ چراکه اگر
والدین بهعنوان اولین مربیان بچهها، ابتداییترین مسلمات اخلاقی و
اعتقادی را برای آنها تبیین و تشریح بکنند، با ورودشان به گستره اجتماع یا
دستیابی به شبکههای اجتماعی مجازی دچار خودباختگی یا کمتربینی نسبت به
باورها و داشتههایشان نمیگردند.
در این میان تکلیف افراد
بزرگسالی که عقلاً و منطقاً چنین اقدامی انجام میدهند، روشن است، چراکه
ناموسپرستی و غیرتمندی تنها به انسانِ ضاحک ناطق تعلق ندارد، بلکه در میان
حیوانات نیز دفاع از حریم خانواده و افرادش یک امتیاز و شاخصه غریزی محسوب
میگردد. اما با تمام این مباحث لازم و ضروری است به افراد (احتمالاً
ناآگاه) حاضر در شبکهها و فضاهای مجازی انذار و تذکر لازم داده شود تا از
خطرات و وجوه مورد سوء استفاده در اینزمینه آگاهی یابند.
خداوند
متعال در قرآن کریم با آیه «فأعتبروا یا أولی ألابصار»، همه انسانهای
دارای بصیرت و بینایی را به عبرتآموزی از اتفاقاتی که برای دیگران
شکلگرفته است، دعوت میکند تا خودشان گرفتار آن مصائب و مشکلات نشوند.
اقدامات پیشگیرانه
در هر مسئله اجتماعی، پیشگیری بسیار مفید و مؤثرتر و کم هزینهتر از درمان
است و همواره این موضوع دغدغهی دانشمندان علوم اجتماعی و سیاستگذاران
دستگاههای قضایی و نهادههای اجتماعی بوده است. برای پیشگیری از ارتکاب
اعمال مجرمانه و بزهکاری در جامعه و خصوصاً نوجوانان یا جوانان، راهکارهای
زیر به نظر میرسد:
1. سازمانهای آموزش و پرورش، بهزیستی، نیروی
انتظامی، قوه قضائیه، سازمان زندانها، شهرداریها، شوراهای محلی و بومی،
سازمان امور جوانان و دیگر سازمانهای مربوط باید بهمنظور اجرای
برنامههای عملی پیشگیرانه با هم به هماهنگی بیشترو دقیقتر برسند.
2. صدا و سیما، رسانههای محلی و جمعی و سراسری میبایست با آگاهی دادن به
خانوادهها، برای نظارت و کنترل بیشتر آنان بر فرزندان و گوشزد کردن میزان
مجازات جرائم در صورت ارتکاب جرم توسط آنان، مقدمات پیشگیری را از نهاد
خانواده، فرهنگسازی نمایند. چهبسا خانوادههایی که با دانستن این موارد،
فرزندان خود را از انحرافات باز داشته و کنترل بیشتری اعمال نمایند.
3. نیروهای انتظامی در محلهای جرمخیز با اتخاذ تدابیر امنیتی بیشتر و
اقداماتی بهمنظور کمک به خانوادهها، بهخصوص نوجوانان و جوانانی که در
معرض آسیب قرار دارند، میتواند اثر قابل توجهی بر کاهش جرائم ایفا نماید.
4. یکی دیگر از موارد قابل ملاحظه، اطلاعرسانی شفاف رسانههای جمعی برای
تشویق جوانان با اعلام تسهیلات و فرصتهایی که جامعه برای آنان قرار داده
است، میتواند زمینههای ارتکاب تخلف را در جوانان به میزان قابل ذکری کم
نماید.
5. نیروی پر تلاش پلیس در صورت تجهیز به ادوات لازم برای
مقابله جدّی با باندهای مخوف انواع گوناگون بزهکاری اجتماعی در جامعه از
دیگر موارد مؤثر در حوزه کاهش آسیبهای اجتماعی است.
6. اقدامات امنیتی برای مراکز حساس تجاری، بانکی و....
شناسایی مشکلات نوجوان و جوانان (راهکارها و انتظارات)
از آنجا که بیشترین آسیبهای ارتکابی با زمینههای بحرانساز از سوی
نوجوانان و یا جوانان ایجاد میشود، اهمیت ارایهی راهکارهای احصاشده برای
این عده، از ضروریات طرح مسئله است. علاوه بر اقدامات پیشگیرانه
فوقالذکر، شناخت مشکلات نوجوانان و جوانان با رویکرد خواستههای این قشر،
امری لازم و ضروری است.
در همین ارتباط نکاتی مورد طرح و بحث است که در ذیل به آنها میپردازیم:
1. نیازهای روحی، شخصیتی و روانی این دسته با تمرکز براثر و کیفیت ارضای
این نیازها در شادابی و نشاط فرد از شاخصههای بسیار مؤثر این مسئله است.
نرسیدن جوانان خصوصاً به خواستههای طبیعی (غیرجنسی) و ارضا نشدن این
نیازها و یا ارضای ناقص آنها، دارای اثرات مخربی در ادامهی زندگی آنان
بوده، موجب به انحراف کشیده شدن این عده میگردد.
2. در مطالعهی
شخصیتهای جوان و نوجوان بزهکار، چیزی که توجه را جلب میکند اینکه تعداد
فراوانی از اینان دارای مشکلات بدنی و جسمی از قبیل کمتوانی حرکتی،
نقصهای گفتاری، شنیداری و یا مواردی از این قبیل هستند که لزوم توجه به
این نیازها از دیگر دادههای حل این مسئله میباشد.
3. در گروه
نوجوان و جوان، کمتر فردی یافت میشود که با داشتن وضعیت تحصیلی مطلوب و
موفق، خود را بهسوی تخلفات قانونی بکشاند و یا اگر ندرتاً چنین شود،
کاملاً تصادفی است. پس توجه به وضعیت آموزشی و تحصیلی این گروه، نوعی
بازدارندگی نوجوانان و جوانان از انحراف خواهد بود.
4. با تمرکز
بر این اصل که در سن نوجوانی و جوانی، احساسات بر عقل و اندیشه غلبه دارد،
لزوم توجه به مشکلات عاطفی اهمیت خود را نشان میدهد. مشکلاتی از قبیل خود
کمبینی یا خود بزرگبینی، زودرنجیهای عاطفی، افسردگی، خیالبافی،
خوشبینی یا بدبینی، ترس و اضطراب ناشی از بیماریهای روحی، پرخاشگری یا
ظلمپذیری و از این قبیل، مواردی است که دارای اهمیت اصلاح و توجه است.
5. توجه به مشکلات اخلاقی و رفتاری ناشی از تمایلات زودهنگام و
فرهنگسازی نشدهی جنسی، مانند مکاتبه و تماسهای چشمی یا تلفنی با دختران و
به طور کلی جنس مخالف و یا معاشرتهای غیراخلاقی با جنس مخالف و موافق،
حضور در میهمانیهای امروزی تحت عناوین متفاوت پارتی، استمناء، دیدن
فیلمهای سکسی و فرار ناشی از فشارهای مدیریتنشدهی خانه و مدرسه، استعمال
مشروبات الکلی و مواد مخدر و روانگردان و... از دیگر نکات قابل توجه این
موضوع است.
نقطهنظرهای برآوردن نیاز جوان و نوجوان
حال این پرسش مطرح است که برای برآوردن خواستههای این گروه، به چه
چیزهایی باید توجه کرد. مطالعهی مفصل این موضوع نشان میدهد که نیازهای
نوجوانان و جوانان در 10 عنوان قابل احصاء و اعمال نظر کارشناسی است:
1. نیاز به وجود هویت فردی و خانوادگی و اجتماعی.
2. نیاز به آرامش و احترام.
3. نیاز به خانواده و تعلق به آن.
4. نیاز به محبت و عطوفت واقعی.
5. نیاز به احساس امنیت روحی روانی و جسمی.
6. نیاز به تشویق و تقدیر و البته رهبری و نصیحت.
7. نیاز به مشخص بودن هدف و غایت خاص زندگی با روشنگری و آیندهنگری.
8. نیاز به اعتقاد و ایمان. (اندیشههای دینی، مذهبی، عقیدتی و فلسفی)
9. نیاز به احساس استقلال با لحاظ محدودیتهای عقلی و منطقی.
10. نیاز به احساس بلوغ و توانایی و کمال در بین اطرافیان و شکوفایی.
وظایفی که خانواده در پیشگیری از آسیبها بر عهده دارد
اولین نهادی که فرد در آن قرار میگیرد و بالطبع از آن اثر میپذیرد،
خانواده است و این خانواده اثرات اساسی در فرهنگسازی و پیشگیری از
انحرافات فرزند دارد. در ذیل به وظایف خانواده، با محوریت جلوگیری از آسیب
اشاره میشود.
نیازهایی که در بالا برای گروه نوجوان و جوان برشمرده
شد، در موضوع «وظایف خانواده» مورد توجه و بحث است. ایجاد محیط و بستر
مناسب و سازگار در خانواده؛ التزام و پایبند بودن عملی پدر و مادر و حتی
دیگر منسوبین درجه یک فرد به آموزههای دینی با نگرش به ایجاد اعتقاد عمیق
دینی فرزندان از کودکی؛ درک متقابل فرزندان و پدر و مادر از یکدیگر که موجب
ایجاد بستری مناسب برای احساس آرامش و امنیت روحی روانی فرد میشود؛ برطرف
کردن نیازهای مادی نوجوان و جوان به فراخور حال و یا ایجاد روحیهی پذیرش
موقعیت اقتصادی خانواده در اجتماع؛ ایجاد رابطهی مبتنی بر دوستی و رفاقت
با فرزند برای ایجاد ارتباط مؤثر فرزند و انتقال نیازها و احساسات خود به
والدین؛ توجه به نیازهای روحی، روانی، شخصیتی و عاطفی کودکان و نوجوانان
برای ایجاد فضای مطلوب و آرام در خانه و خانواده؛ پر کردن اوقات فراغت فرد
با نگاه به تواناییها و خواسته و مطلوبات طبیعی و منطقی کودک یا نوجوان و
جوان؛ اشراف نامحسوس بر وضعیت فرزند و مراقبت در رفتار و اعمال فرزند با
توجه به حرمتها و حساسیتهای او و نادیده نگرفتن آزادیهای احساسی وی و
لزوم شناخت افراد مورد ارتباط با فرزند؛ توجه به شناخت و یا کمک به انتخاب
دوست با دادن اطلاعات لازم و آمادهسازی روحی و فکری فرزندان بر خطر انتخاب
دوست و رفیق نامناسب، از مهمترین عناوین این مبحث است که توضیح هر یک از
موارد آن نیاز به مجال و فرصت خاص خود است.
وظایف دیگر نهادها
غیر از خانواده، مدرسه و سایر نهادههای اجتماعی و حاکمیتی مانند آموزش و
پرورش، صدا و سیما، نیروهای انتظامی و امنیتی، وزارتخانههایی مانند ارشاد
اسلامی، سازمانهایی همچون بهزیستی، یا حتیمجلس و قوهی قضاییه، هرکدام
در نوع خود وظایفی در این ارتباط دارند که در ادامه به برخی از آنها
میپردازیم.
برقراری ارتباط کارساز فیمابین والدین با مربیان و
خودداری از واگذاری امور تربیتی بچهها، تنها به مدرسه یا خانواده؛
راهاندازی اماکن مشاورهی اثرگزار در محلات و مراکز آموزشی؛ جدی گرفتن
موضوع فرار از تحصیل یا انتخاب تنبیه اخراج برای دانشآموزان و دانشجویان و
اطلاعرسانی مناسب و بههنگام خانواده یا مدرسه؛ آموزش نیروهای مرتبط با
انتظام اجتماع برای شناسایی مشکلات و نحوهی برخورد با آنها؛ در نظر گرفتن
لزوم توجه به عفت عمومی و مجازات مفسدین در منظر عموم برای تنذیر دیگران؛
متعادل ساختن فضای آرام اجتماعی با تقویت معنوی و اصولی «امر به معروف و
نهی از منکر» با تکیه بر حرمتهای فردی و اجتماعی؛ ایجاد بسترهای مناسب
امنیتی از قبیل امنیت آتیهی شغلی، حرفهای، اقتصادی و... با در نظر گرفتن
اولویت شغل برای آحاد جامعه؛ ایجاد جاذبه و تقویت روحیهی کار در شهرهای
کوچک با رویکرد بازدارندگی از مشاغل گذری و کاذب که موجب هجوم به
کلانشهرها شده است؛ برپایی و فعال نگه داشتن مراکزی برای ورزش، تفریح،
مشاوره و آموزش مهارتهای زندگی با توجه به اثر این کنش بر پرکردن اوقات
فراغت؛ راهاندازی مراکز ارایهی تسهیلات مالی و اعتباری ازدواج یا مسکن و
البته اشتغال؛ تحت پوشش قرار دادن جوانان در قالبهای حمایت بیمهای و
تأمین اجتماعی؛ آمادهسازی زندانیان برای بازگشت سالم به جامعه و ایجاد
زمینههای پذیرش آنان در بین مردم.
سایر پیشنهادات:
1. توجه به خانه و خانواده و حقوق بانوان.
2. ایجاد بسترهای آموزشی برای زوجین در طول زندگی برای جلوگیری از کشمکش و طلاق مؤثر بر تربیت فرزندان.
3. توجه حاکمیتی به اهمیت سرمایهگذاریهای فرهنگی برای نسل جاری و جوان در رسانههای گروهی.
4. ایجاد مراکز ترقیبی آموزش زوجین برای تربیت مناسبتر فرزندان و
ادامهی پروسهی آموزش پدران و مادران در مقاطع تحصیلی، بلوغ جسمی، ازدواج
و...
5. توجه به لزوم آموزش مهارتهای زندگی به پسران و دختران برای
آشنایی با وضعیت مردان و زنان از نظر روحی و جسمی با تبیین نیاز آنان به
هدف و نیز اثر مسائل جنسی در تثبیت وضعیت زندگی زناشویی زوجین.
6. ایجاد و استقرار مداوم مراکز مددکاری حرفهای در تمامی محلها با توجه به فراوانی جمعیتی آن منطقه.
7. ایجاد بسترهای مناسب ازدواج جوانان با تشویق وترقیب برای برپایی سنت مقدس پیامبر اکرم (ص) یعنی تشکیل خانواده و زندگی مشترک.
انتهای پیام/