نکات کلیدی از خلاصه کتاب خاستگاه تشیع علی آقانوری
- کتاب الزینة از ابوحاتم رازی- البحر الزخار از ابن مرتضی- الطرائف از ابن طاووس.
- حلیسیه: کسانی که از سختی ها و صحنه های جنگ در زمان امام علی(ع) خود را کنار کشیدند.
- نسبیّه: می گفتند علی(ع) بر ابوبکر فضیلت داشت چون از بستگان نسبی رسول خدا بود.
- لاعنیه: آنهایی که عایشه، طلحه و زبیر را لعن می کردند.
- سحابیه: آنهایی که معتقد بودند علی(ع) در سحاب و در رعد و برق است.
- واقفه (ممطوره، موسائیه، مفضلیه)، افطحیه (عماریه)، زراریه (تیمیه).
- صادقین: امام صادق و باقر(ع) بودند.
- مسعودی می گوید: منصور گفت به خدا برای بنی مروان هیچ مردی را از حجاج خیرخواه تر ندیدم.
- منصور عباسی در نامه خود به نفس زکیه در زمان امام صادق
نوشت در میان خاندان شما بعد از وفات رسول خدا برتر از امام سجاد متولد
نشد.
- هارون الرشید، امام موسی کاظم را هذا من رهبان بنی هاشم خواند.
- منصور یاران نزدیک امام صادق (ع) مثل سدیر، عبدالسلام بن عبدالرحمن را زندانی و معلی بن خنیس را شهید کرد.
- یوسف بحرانی در حدائق الناظره تقیه در زمان امام موسی کاظم را بیش از دوره های قبل می داند.
- با نفس زکیه با عنوان قائم آل محمد بیعت شد.
- اباجعفر احول: مومن الطاق.
- سمیطیه(شمطیه): دسته ای از اسماعیلیه که به امامت محمد
دیباج (فرزند امام صادق) روی آوردند و به نام پیشوای خودشان یحیی بن ابی
سمیط به سمیطیه نامگذار شدند.
- بشیریه: مدعی بودند که موسی بن جعفر (امام کاظم) قبل از غیبت خود محمد بن بشیر را وصی خود کرد.
- بعد از امام رضا از گروهی مجهول به نام مولفه که بعد از امام رضا به واقفه پیوستند یاد شد.
- واقفه: کسانی که رحلت امام عسکری را باور نداشته و او را مهدی آل محمد لقب دادند و او را زنده می دانستند.
- واقفه به معنای لغوی: می گفتند بعد از حضرت محمد پیامبری نیست و بعد از رحلت امام عسکری امامی نیست.
- فرقه جعفریه یا باطنیه (طرفداران برادر امام عسکری) سرسخترین مخالفان امامیه بودند.
- غیبت امام زمان در زمینه امامت مسئله ای به نام حیرت را
پدید آورد که شیخ صدوق در قرن چهارم کتاب اکمال الدین و تمام النعمه را در
پاسخ به این حیرتها نوشت.
- کیسانیه مختاریه: به غیبت و مهدویت این حنفیه معتقد بودند.
- کیسانیه خالص:معتقد بودند که بعد از مرگ ابوهاشم امامت به علی بن محمد حنفیه و بعد به نسل فرزندش رسید.
- کیسانیه عباسیه: طرفداران امامت عبدالله بن معاویه.
- کیسانیه حارثیه: معتقد بودند که ابوهاشم به محمدبن علی بن عبدالله بن عباس مستقر شد.
خاصریه: معقتد به زنده بودن امام باقر بوده و پسرش زکریا را جانشین او دانستند.
- ناووسیه (صارمیه): پیروان عبدالله بن ناووس که به مهدویت امام صادق قائل شدند.
- فطحیه (عماریه): کسانی که امامت عبدالله افطح، بزرگترین فرزند بازمانده امام صادق را مطرح کردند.
- اسماعیلیه خالص: به امامت اسماعیل و نیز زنده بودن و مهدویت وی معتقد بودند.
- مبارکیه (خطابیه): کسانی که مرگ اسماعیل را باور کرده و بعد از درگذشت امام صادق به امامت محمد بن حنفیه معتقد شدند.
- احمدیه: معتقد به امامت احمد بن موسی.
- واقفیه (موسویه، ممطوره، مفضلیه): کسانی که با تردید در مرگ
امام موسی کاظم و یا اعتقاد به غیبت و ظهور او در امامت آن حضرت متوقف
شدند.
- محمدیه: کسانی که امامت فرزند اول امام هادی را پذیرفته و امامت امام عسکری را منکر شدند.
- مبرقع: بعد از وفات امام رضا بود که مدعیان امامت موسی بن محمد بودند.
- نصیریه: بعد از وفات امام هادی طرفداران محمد بن نصیر نمیری بودند.
- دوستداران جعفربن علی (برادر امام عسکری) را جعفر زکّی گویند.
- به طرفداران جعفربن علی(برادر امام عسکری) طاحنیه هم گفته می شود.
- ناووسیه، سمطیه، فطحیه، اسماعیلیه خالص و مبارکیه بعد از وفات امام صادق بوجود آمدند.
- احمدیه و واقفیه بعد از وفات امام موسی کاظم بوجود آمدند.
- عموماً از کیسانیه بعنوان اولین فرقه شیعی بعد از شهادت امام حسین یاد شد.
- اسماعیل بن جعفر از بزرگان بنی هاشم و عامل منصور در فارس بود.
- هارون عباسی یحیی بن عبدالله را از دیلم به عراق آورد و مسموم کرد.
- عامل برجسته جهش تفکر تشیع از حادثه کربلا شروع شد.
- امام سجاد فرمودند: روزگار را همچون بنی اسرائیل در میان آل فرعون می گذرانیم.
- کتاب تبصرة العوام از سید مرتضی حسنی رازی که بعد از کتاب بیان الادیان ابوالمعالی کهنترین متون اصلی فارسی درباره فرق اسلامی است.
- ملطی از فرقه ای از امامیه به نام اهل قم که اهل تشبیه و جبر هستند یاد کرد.
- اصحاب نسق: امامت پی در پی.
- کتاب مسائل الامامة از ناشی اکبر- الحور العین از نشوان
حمیری- العثمانیه از جاحظ- شرح الاخبار از قاضی نعمان- الفصول المختاریه از
شیخ مفید.
- نوبختی اصل و اساس شیعه را از زمان رسول اکرم می داند.
- الفرق المفترقه از ابو محمد عثمان بن عبدالله العراقی حنفی که از جمله آثار گزارشی- انتقادی در دانش ملل و نحل است.
نکات کلیدی از خلاصه کتاب تشیع خواجویان
- ابوطالب عموی رسول خدا ابولهب را ننگ فامیل می خواند.
- خبر سقیفه را براءبن عازب به بنی هاشم رساند.
- فضل بن عباس (زبان قریش) در مورد سزاواری علی (ع) سخن گفت.
- کتاب الرسول و الشیعه از سعید حسن.
- نویسندگان غربی اطلاعات اسلامی خود را از طریق عثمانی و شمال آفریقا بدست آوردند.
- یاران علی(ع) اعراب جنوبی (انصار ) و یمانی بودند.
- تشیع را مخالفان، پدید آمده افکار عبدالله بن وهب معروف به ابن سباء می دانند.
- تفسیر المنار از رشید رضا.
- عمار و حذیفه بن یمان منافق شناس بودند که با هم عقد اخوت خواندند.
- رسول خدا غنائم غزوه بنی نضیر را به مهاجران و دو نفر از انصار به نامهای سهل بن حنیف و ابودجانه داد.
- سیف بن عمر نویسنده سیر عایشه، جمل ... از اعراب شمالی بود و فقط وی اسم عبدالله بن سباء را بیان کرد.
- دشمنی میان شیعه و سنی بعد از خلافت بنی عباس صورتهای مختلف به خود گرفت.
- ابوسعید خدری صحابی قرن اول از یاران امام علی بود.
- مروج الذهب: در حمایت از بنی هاشم در سال 332 هجری تالیف شد.
- سلمان در جنگ قادسیه بود.
- مقداد از اعراب جنوبی بود که به فرمان رسول خدا به حبشه هجرت کرد.
- عمار در مکه وابسته ابی حذیفه بن مغیره مخزومی گردید وی در جنگ نهاوند حضور اشت.
- ابن ابی کعب (سید المسلمین) از خزرج که سواد نوشتن داشته و نامه های رسول خدا را می نوشت.
- حذیفه بن ثابت (ذوالشهادتین) در فتح مکه پرچمدار قبیله بنی خطبه بود. (شهید صفین)
- براءبن عازب فاتح قزوین در دوره عمر بود.
- ابوالهیثم بن تیهان: در عقبه اول و دوم بود و رسول او همچون
حواریون می دانست و جزء اولین کسانی بود که به عنوان نماینده انصار با
علی (ع) بیعت کرد.
- خالد بن سعید: نخستین فرد مسلمان از قریش و نماینده رسول خدا در دریافت صدقات یمن بود.
- سهل بن حنیف با رسول خدا پیمان مرگ بست.
- رایت امام علی را در نبرد و تخریب بت فلس (قبیله طی) در دست سهل بن حنیف بود.
- سهل بن حنیف از طرف حضرت علی والی فارس بود.
- رسول خدا در مورد عمار فرمود: تقتلک فئه باغیه.
- بریدة بن خصیب اسلمی در دوران عثمان در فتح خراسان بود.
- شعر اعشی زبان حال و گویای وضع دوگانه امام علی در زمان رسول و پس از او است.
- مالک اشتر در دوره عمر در جنگ رب رومیان را شکست داد.
- هاشم بن عقبه بن ابی وقاص (هاشم مرقال) در قادسیه و در حمله به آذربایجان هم فرمانده اعراب بود.
- عثمان خلیفه سوم ولید بن عقبه بن ابی معیط را والی کوفه کرد؛ وی شراب خورد و بعد سعید بن عاص جانشین وی در حکومت کوفه شد.
- ابوایوب انصاری در دوره معاویه هنگام فتح قسطنطنیه وفات کرد و در همانجا دفن شد.
- نخستین معترض به صلح امام حسن(ع) با معاویه حجربن عدی بود.
- ابن اعثم کوفی، طبری و ابوالفرج اصفهانی عدم پایبندی معاویه به صلح را گوشزد کردند.
- مردم حرّان می گفتند نمازی که در آن لعن به علی(ع) نباشد نماز نیست.
- معاویه در دوران حکومت خود مغیرة بن شعبه را والی کوفه کرد و بعد از مرگ او زیاد بن ابیه والی شد.
- کوفیان در دوره امام حسن(ع) به رهبری سلیمان بن صرد خزاعی نزد امام رفته و او را تحریک به قیام کردند.
- بعد از شهادت امام حسن اولین کسی که نزد امام حسین رفته و خواستار قیام شد، حجربن عدی بود.
- حجربن عدی: اولین مسلمان بود که به جرم دوستی با امام علی در مرج عذرا به همراه 12 نفر توسط معاویه شهید شد.
- زیادبن ابیه: همسر عمروبن حمق خزاعی را زندانی کرد و این اولین باری بود که زنی به سبب اتهام همسرش زندانی می شود.
- عامل یزید در مدینه که دستور گرفتن بیعت از امام حسین را داشت: ولید بن عتبه بود.
- عبدالله بن مطیع (بعدها والی کوفه از طرف آل زبیر شد) امام حسین را از رفتن به کوفه بر حذر داشت.
- ابن ابی طاهر در کتاب بلاغات النساء خطبه ای از ام کلثوم
آورد وی کوفیان را هم چون گیاه سبز و مانند گچی که گور را به آن اندود می
کنند تشبیه کرد.
- معاویه قصد از میان برداشتن ایرانیان و موالی را داشت که اخنف بن قیس مانع شد.
- قبایل همْدان و ربیعه مهمترین قبایلی بودند که مختار را یاری کردند.
- اعشی از شاعران نیمه دوم قرن اول که مخالف مختار بود که به هماهنگی همدان با مختار اشاره دارد.
- شعبی ندیم عبدالملک مروان در انصراف عبدالعزیز برادر عبدالملک از ولایتعهدی دست داشت.
- مسعودی: حمایت عُمره همسر مختار را از وی در کتابش آورد ولی یعقوبی نام همسر مختار را اسماء آورد.
- اولین دوگانگی در از بین بردن طرفداران خاندان رسول خدا بعد از مرگ مختار ایجاد شد.
- سید الحمیری: از شاعرانی که ابتدا درباره کیسانیه شعر گفت و بعد آن را رد کرده و درباره اولاد حضرت فاطمه شعر گفت.
- حجاج بن یوسف: قنبر غلام حضرت علی را شهید کرد؛ کمیل بن
زیاد را تعقیب کرد و چون پیدایش نکرد حقوق طایفه اش را قطع کرد؛ وی سعید بن
جبیر از مفسران قرآن را شهید کرد که بعد از شهادت وی حجاج هذیان می گفت.
- هسته اصلی طرفداران امام سجاد: ابوحمزه ثابت بن دینار و فرات بن اخنف بودند.
- کشی معروفترین اصحاب امام سجاد را ابوخالد کابلی، جبیر بن مطعم، یحیی بن ام الطوال دانست.
- زهری امام سجاد را زین العابدین خطاب کرد.
- امام سجاد در دوره ولایتعهدی هشام بن عبدالملک شهید شد.(دوران حکومت یزید بن عبدالملک)
- حاکم مدینه از طرف ولید بن عبدالملک که امام سجاد را تایید کرد، هشام بن اسماعیل مخزومی بود.
- کثیر العزه شاعر شیعی در شان عمربن عبدالعزیز شعر سرود. (مثل شریف رضی)
- شاگردان امام محمد باقر(ع): زرارة بن اعین، حمران بن اعین،
حمزة بن محمد بن عبدالله الطیار معروف به ابن خربوز، ابوهبیره اسدی، بریدة
بن معاویه، ابوحمزه ثمالی، فضل بن یسار، محمد بن مسلمه، مروان بن محمد
بصری، مالک بن اعین.
- شاعر عصر امام باقر: کمیت بن زیاد اسدی، بود که شعر هاشمیات
را در دفاع از اهل بیت سرود. وی همچنین در شعر میمیه به جنایتهای امویان و
واقعه کربلا اشاره دارد؛ وی سرانجام توسط عبدالملک مروان زندانی شد.
- زید بن علی ملقب به حلیف قرآن و استوانه مسجد بود.
- شعار زید بن علی در قیام: یا منصور امت بود.
- بعد از قیام یحیی بن زید در خراسان (سال 125) ولید بن یزید بن عبدالملک دستور آتش ردن بدن زید را داد.
- زیدیه بعد از شهادت یحیی بن زید شخصی به نام محمدبن عبدالله (نفس زکیه) و بعد از او نیز قتیل باخمری را امام خود انتخاب کردند.
- نوبختی مولف فرق الشیعه جارودیه را ریشه اصلی زیدیه می داند.
- راوندیه: شیعیان اصلی آل عباس
- تبرّیه: از شاخه های زیدیه و یاران کثیر النواء که بیش از دیگر زیدیان به اهل سنت نزدیکترند.
- تشابه اعتقادی زیدیه با معتزله در امامت مفضول بر فاضل است.
- غلام سفاح، سدیف بود.
- عبیدالله بن عباس والی امام علی در یمن که با حمله بسر بن ارطاة به کوفه فرار کرد.
- قثم بن عباس والی امام علی که در برابر حمله سردار معاویه به مکه فرار کرد.
- عبدالله بن عباس والی امام علی در بصره که با حمله سردار معاویه بیت المال بصره را جمع کرد و به مکه فرار کرد.
- سفاح با گفتن آه از خون حسین خود را انتقام گیرنده خون فرزندان رسول خدا معرفی کرد.
- نویسندگان شیعه آل عباس را ادامه دهنده نهضت کیسانیه می دانند.
- دینوری مولف اخبار الطوال محل قیام راوندیان علیه منصور عباسی را بصره می داند که توسط خازم بن خزیمه سرکوب شدند.
- ابن خلدون می گوید: راوندیان طرفداران ابومسلم خراسانی که
به تناسخ اعتقاد داشتند و می گفتند که روح آدم در عثمان بن نهیک(حاجب
منصور)، خدا در منصور و جبرئیل در هیثم بن معاویه حاکم منصور در مکه حلول
کرد.
- دوران امامت 34 ساله امام صادق از سال 114 (با هشام، ابراهیم بن ولید، مروان، سفاح و منصور) بود.
- رهبری اعراب شمالی خراسان در اواخر امویان نصربن سیار و رهبری اعراب جنوب با جدیع بن علی بود.
- شاگردان امام صادق(ع):هشام بن حکم، هشام بن سالم، مومن الطاق، محمدبن مسلم، زرارة بن اعین.
- نخستین مورخی که قیام شریک بن شیخ مهری(نخستین قیام شیعی عصر عباسی در دوره سفاح رخ داد) را مفصل آورد، طبری بود.
- قیام شریک بن شیخ مهری در بخارا بود که در آن زمان حاکم بخارا قتیبة بن طغشاده بود که توسط زیاد بن صالح سرکوب شد.
- قیام ابراهیم برادر نفس زکیه در بصره در سال 146 توسط مسلم بن قتیبه سردار منصور عباسی سرکوب شد.
- سخنان امام رضا در اصول کافی کلینی و تحف العقول حرّانی آمد.(امام رضا در نامه خود به مامون قرآن را نگهبان همه کتابها خواند)
- جعفربن محمد بن اشعث شیعه امام موسی کاظم با معلمی ولیعهد هارون، یعنی مامون در دربار نفوذ کرد.
- هارون در قبال زندانی کردن امام موسی کاظم گفت: می ترسم فتنه ای برپا کند که خونها ریخته شود.
- ابوالفرج اصفهانی مولف مقاتل الطالبین و الاغانی از رابطه
شهید فخ و یحیی بن عبدالله با امام موسی کاظم و تایید قیامشان خبر می دهد.
- مامون عباسی دایی خود رجاء بن ابی ضحاک را برای آوردن امام رضا به مدینه فرستاد.
- مهمترین مرکز تبلیغ اسماعیلیه ابتدا در سلمیه بود.
- در دوران واثق عباسی امام هادی و شیعیان راحت بودند.
- ابن سکیت شاعر شیعی دوران امام هادی و نویسنده اصلاح و
المنطق معلم فرزندان متوکل شد؛ وی با تحریک فرزند متوکل یعنی منتصر او را
(متوکل) را کشت.
- متوکل از ابن سکیت پرسید فرزندان مرا بیشتر یا فرزندان علی(ع) را؟ ابن سکیت پاسخ داد قنبر غلام حضرت را بیشتر دوست دارم.
- دوران معتز به علت نفوذ رهبران علوی در بغداد مثل کوفه باعث تغییر پایتخت به سامرا شد.
- حاکم مدینه از طرف هادی عباسی به هنگام قیام صاحب فخ عبدالعزیز بن عبدالله بود.
- رفتار هادی عباسی با اسرای قیام فخ با رفتار یزید با اسرای کربلا شباهت دارد.
- برای اولین بار مردم بغداد در قیام یحیی بن عمر در دوره
مستعین به حمایت علویان قیام کردند ولی یحیی با خیانت یکی از سردارانش به
نام هیثم بن عباد از محمد بن طاهر شکست خورد.
- اردم: شیعه ای به نام دهخدا یحیی را دبیر حکومت کرد که باعث شد آلب ارسلان سلجوقی نسبت به اردم خشونت کند.
- مورخان پیدایش اسماعیلیان را به محمدبن ابی زینب اسدی معروف
به ابوالخطاب نسبت می دهند وی از شاگردان امام صادق(ع) بود که به الوهیت
امام قائل بود.
- در ایران خلف نامی و بعد از او پسرش احمدبن خلف اسماعیلیه را تبلیغ کرد به همین خاطر اسماعیلیان خراسان را خلفّیه گویند.
نکات کلیدی از خلاصه کتاب زیدیه یمن
- محمد بن ابراهیم (ابن طباطبا) بعد از قیامش در کوفه (199
هجری) ابراهیم بن موسی را بعنوان داعی به یمن فرستاد و وی هم حمایت بنی
فطیحه، بنو شهاب و انباء را در یمن بدست آورد. در این زمان والی یمن از طرف
مامون عباسی شخصی به نام اسحاق بن عیسی بود.
- جنگ جدر در سال 201 هجری در یمن میان عیسی بن ماهان (فرستاده مامون) و ابراهیم بن موسی بود.
- احمد بن محمد عُمبری در دوره مامون عباسی در یمن شورش کرد.
- مناخیان: پادشاهان حمیر که آخرین آن محمد ذوالمثله بود.
- دوران معتصم عباسی در یمن رشد استقلال طلبی رهبران محلی بود.
- منتصر عباسی شخصی به نام یعفر از آل یعفر را حاکم یمن کرد و حکومت یعفر تا زمان معتمد عباسی ادامه داشت.
- دولت بنی رسّی در صعده توسط الهادی (یحیی بن حسین بن قاسم) در یمن تاسیس شد.
- یحیی بن حسین بن قاسم (الهادی) ابتدا در طبرستان قیام خود
را آشکار کرد که وزیر محمدبن زید علوی در طبرستان (حسن بن هشام) او را از
آنجا اخراج کرد.
- اولین کسی که یحیی بن حسین بن قاسم را از حجاز به یمن فراخواند، دعام بن ابراهیم بود.
- جفتم: والی عباسی در یمن در زمان یحیی بن حسین بود.
- هیات نمایندگی بنی فطیحه از یمن به حجاز رفته و یحیی بن حسین بن قاسم را به آمدن به یمن دعوت کرد.
- یحیی بن حسین بن قاسم قبل از ورود دومی خود به یمن سفیری
به نام محمدبن سلیمان کوفی را به یمن فرستاد (284) وی یک بار در سال 280
وارد یمن شد که گروهی با او مخالفت کردند.
- یام: قبیله ای از همْدان که در جاهلیت قتلة جبانها و در اسلام ام القری نامیده شدند.
- وادعه: قبیله ای از همْدان که در جاهلیت عصارة المسک و مرهبة الدعام نامیده شدند.
- هادی (یحیی بن حسین بن قاسم) بعد از ورود به یمن و تصاحب آنجا عبدالله بن حسین را برای آوردن خانواده اش به حجاز فرستاد.
- هنگام ورود هادی (یحیی بن حسین بن قاسم) به یمن منطقه صنعا در دست اسعد بن ابی یعفر بود.
- جریان زیدی در یمن در دوره معتمد، معتضد و مکتفی بود.
- جیشان: استانی در یمن که از این شهر حرکت اسماعیلیان یمن به رهبری علی بن فضل آغاز شد.(دوره مکتفی)
- ورود هادی (یحیی بن حسین بن قاسم) به صنعا با کمک والی شهر ابوالتعاهیه انجام شد.
- آل طریف و آل یعفر دو دشمن هادی (یحیی بن حسین بن قاسم) در یمن بودند.
- هادی (یحیی بن حسین بن قاسم) در جنگ حدین با آل یعفر ابوالعتاهیه و علی بن سلیمان بن قاسم را از دست داد.
- یکی از علل جنگهای هادی (یحیی بن حسین بن قاسم) با اسعد بن ابی یعفر منازعه بر سر معادن نقره در رضراض بود.
- جنگ اِتوه در سال 290 هجری بین آل طریف و لشکر هادی (یحیی بن حسین بن قاسم) رخ داد.
نکات کلیدی از خلاصه های مختلف
- عام الرعاف: سالی که عثمان خون دماغ شد.(24 هجری).
- مرازبه: مهتران و مرزبان عجم.
- دُلیم: لقب عمار.
- جنگ دیرالجماجم: جنگ جمجمه ها.
- مجمع: اولین گردآوردنده قرآن.
- آل اَعین: پرکارترین خاندان شیعه در عرصه حدیث و فقه بود.
- نخستین کتاب در زمینه روایت و حدیث:صحیفه حضرت علی(ع) که خودشان نوشتند.
- صحیفه یا جامعه: املای حضرت رسول و خط علی(ع).
- مسعده: از یاران امام صادق بود.
- الریاض السکاکین: تالیف سید علیخان شیرازی از شروع صحیفه سجادیه است.
- جمع القرآن و التاویل: تالیف علی(ع).
- از صحیفه سجادیه به زبور آل محمد(ص) یاد شد.
- رساله الحقوق: تالیف امام سجاد.
- توحید مفضل: از امام صادق.
اهلیلجه: رساله ای از امام صادق در رد ملحدان که راوی آن مفضل بن عمر است.
- رساله عبدالله نجاشی، نامه ای است از امام صادق به حاکم عراق.
- الامامه، الفضائل و مصباح الشریعه از امام صادق.
- وصیت امام موسی کاظم به هشام بن حکم در حکم رساله ای است.
- طب الرضا (ع) یا الرساله المذهبیه.
- صحیفه الرضا(ع) یا السلسله الذهبیه.
- ابن شهرآشوب رساله ای در بیان مسائل حرام و حلال را منسوب به امام عسکری می داند.
- عثمان خلیفه سوم، عمروبن زراره نخعی را که در کوفه علیه وی شورش کرد را اعرابی جلف نامید.
- عثمان در نامه خود به عبدالله بن سعد، محمدبن ابی حذیفه را جوجه یا فرخ قریش خواند.
- حسن بن موسی نوبختی کتابهایی به نام ادیان العرب، الآراء و الدیانات درباره فرق دارد.
- المقالات فی اصول الدیانات و الابانه از مسعودی است.
- در عصر تابعان اولین کسی که در علم تفسیر کتابی دارد، سعید بن جبیر است.
- التبیان از شیخ طوسی.
- الروض الجنان از رازی.
- عدة الاصول از شیخ طوسی.
- اولین کسی که اهتمام به موضوعات فقهی کرد، علی بن رافع کاتب علی (ع) بود.
- المنقذ فی التقلید از سدید الدین حمصی در علم کلام است.
- میثم بن تمار، اولین مصنف علم کلام.
- اکثریت مذهبی در قرن چهارم هجری در نشابور، پیروان ابوحنیفه (حنفی) بودند.
- به دستور منتصر عباسی در بیهق برای حنفیان مسجدی ساختند.
- طولانی ترین شرح حال صحابه در کتاب طبقات ابن سعد مربوط به ابوبکر است.
- حدیث خاصعت النعل (پینه دوز کفش) در غزوه طائف روایت شد که
عمر و ابوبکر از رسول خدا جانشین بعد از خود را خواستمد که رسول به پینه
دوز کفش که علی (ع) در حال پینه زدن بود اشاره کرد.
- حدیث نجوی در غزوه طائف در مقام حضرت علی بیان شد.
- بعد از فداکاری حضرت علی (ع) در خندق آیه کفی الله المومنین للقتال ... نازل شد.
- مروان با راهنمایی اشدق با عبدالله بن زبیر بیعت نکرد.
- رسول خدا از مروان حکم به عنوان چلپاسه یاد کرد.
- طراح مسجد کوفه سلمان فارسی بود.
- آل زباره در نیشابور منسوب به امام سجاد بودند.
- مورخان عبدالملک مروان را حکیم و دانشمند می دانند.
- ساکنان بیهق به ذواللسانین معروف بودند.
- نجاشی، شیخ صدوق را وجه الطائفه یاد کرد.
- معاویه نماز جمعه را در روز صفین، چهارشنبه خواند.
- نرون مقدس: متوکل عباسی.
- شهید اول، اللمعة الدمشقیه را به درخواست خواجه علی موید سربداری نوشت.
- نخستین کسی از اشعریان که از یمن به مدینه آمد و مسلمان شد: مالک بن عامر بود.
- اشعریان دوره عمر به کوفه آمدند.
- موسی بن عبدالله نخستین کس از اشعریان که در قم آشکارا تشیع را اعلان کرد.
- شورش کوکبی در قزوین بود.
- قیام استاد سیس را لغئریان و سیسانیان هم گویند.
- حضرت علی در نهج البلاغه ظهور صاحب الزنج را پیش بینی کردند.
- شعار لا اکراه فی الدین بر تغلبیها اثر گذاشت.
- شاگردان امام سجاد(ع): 1- یحیی بن ام طویل که توسط حجاج
شهید شد. 2- سعید بن جبیر که توسط حجاج شهید شد. 3- ابوحمزه ثمالی که رساله
حقوق امام سجاد را او روایت کرد. 4- محمد بن مسلم 5- زرارة بن اعین 6-
ابوبصیر لیثی 7- بریدة بن معاویه.
- ابان بن تغلب از شاگردان امام سجاد و امام باقر و امام صادق بود.
- معالم العلما از ابن شهر آشوب.
- کتب اربعه جانشین اصول چهارصدگانه شدند.
- از کتاب رجال الطوسی بعنوان الابواب یاد می شود.
- مناقب آل ابی طالب و معالم العلما (در زمینه رجال قرن 5 و 6 هجری) از ابن شهرآشوب می باشند.
- اولین تالیف شیعیان در زمینه سیره کتاب عبیدالله بن ابی رافع کاتب حضرت علی(ع) است.
- المحاسن از ابوجعفر احمد بن محمد بن خالد برقی.
- عبدالله بن جبله کنانی از اصحاب امام موسی کاظم (ع) ؛ وی اولین کسی است که در زمینه رجال به تالیف پرداخت.
- این غضائری کتابی در رجال دارد.
- اختیار معرفة الرجال از عبدالعزیز کشّی که کتاب اصلی علم رجال امامیه است.
- کتابهای بوجود آمده از مرتب کردن آثار بر اساس محتوا و موضوع به کتابهایی با عنوان مبوّب یا جامع است.
- پیشگام در علم فرق: هشام بن محمد کلبی.
- ابن سکیت: معلم فرزندان متوکل بود که فرق هم داشت.
- مسلمانان در جنگ عربه دوره ابوبکر رومیان را شکست دادند.
- اسید بن حضیر از خزرجیان ، خلافت را حق مهاجرین و ابوبکر می دانست.
- پیروزی خالد بن ولید در بصری زمینه جنگ اجنادین را فراهم کرد.
- فحل: شهر باستانی در شمال اردن: نخستین هدف مسلمانان (ابوعبیده جراح) در دوره عمر بود.
- در جنگ بویب (نخیله یا اعشار) ساسانیان به فرماندهی مهران از جریربن عبدالله بجلی شکست خورده که راه را برای قادسیه باز کرد.
- قس الناطف = جسر= پل.
- طلایه دار سپاه سعدبن ابی وقاص در قادسیه: زهرة بن جدیه که
اولین سفیر نزد یزدگرد بود و دومین سفیر ربعی بن عامر بود و آخرین آن مغیرة
بن شعبه بود.
- بزرگان سپاه سعدبن ابی وقاص در قادسیه کشته شدن را در این جنگ را احدی الحسنین می دانستند.
- به دستور عمر محمد بن مسلمه کاخ سعدبن ابی وقاص (این کاخ به پیشنهاد روزبه بنا شد) در کوفه را خراب کرد.
- زبیر در وادی السباع توسط عمربن جرموز کشته شد.
- مروان، پیراهن عثمان را به جمل آورد.
- وزیر مامون فضل بن سهل : ذوالریاستین.
- پرچمدار ندامت در جنگ نهران در دست ابوایوب انصاری بود.
- محمدبن حنفیه به امام حسین گفت که از مدینه به مکه نرود.
- به علت قیام های علویان از زمان هارون عباسیان نیروی نظامی در مرو مستقر کردند.
- در دوره حکومت مهدی عباسی بیماری وبا در شهر افتاد.
- در ایام حکومت هادی عباسی حاکم خراسان غطریف بن عطا طالبیان خراسان را رنج داد و آنان به شاه غیر مسلمان پناهنده شدند.
- معتصم عباسی امام جواد را شهید کرد.
- امام زمان با نوشتن نامه ای به علی بن محمد سمری (اینکه تو 6 روز دیگر خواهی مرد) عصر دوم غیبت را آغاز کرد.
- ملوک آل لخم (حیره) در سال 12 هجری به دست خالد بن ولید بر افتاد وی بندر ابلّه را گرفت.
- فرمانده ایرانی جنگ جسر: مردانشاه بود که یزدگرد وی را بهمن و عرب او را ذوالحاجب نامیدند.
- ارسلان بساسیری (شیعه اسماعیلی) القائم عباسی را اخراج و به نام خلیفه فاطمی مصر یعنی المستنصر بالله خطبه خواند.
- اولین واقعه تاریخی دوره خلافت عمر فتح یرموک بود.
- عثمان: ولید بن عقبه را جای مغیرة بن شعبه والی کوفه کرد.
- در عهد عثمان تونس(افریقیه)، فبرس، خراسان و طبرستان فتح شد.
به نام خدا دکتری تاریخ اسلام (91)
1- گزینه 1)
2- گزینه1)
3- گزینه3)
4- گزینه 1)
5- گزینه 3)
6- گزینه 2)
7- گزینه3)
8- گزینه 2)
9- گزینه 4)
10- گزینه 1)
11- گزینه4)
12- گزینه 2)
13- گزینه 3)
14- گزینه4)
15- گزینه 1)
16- گزینه 3)
17- گزینه 2)
18- گزینه 4)
19- گزینه 2)
20- گزینه 4)
21- گزینه 1)
22- گزینه 1)
23- گزینه 4)
24- گزینه 1)
25- گزینه 4)
26- گزینه 4)
27- گزینه 3)
28- گزینه 4)
29- گزینه 3)
30- گزینه 4)
31- گزینه 2)
32- گزینه 3)
33- گزینه 2)
34- گزینه 2)
35- گزینه 1)
36- گزینه 3)
38- گزینه 1)
39- گزینه 3)
40- گزینه 1)
41- گزینه 1)
42- گزینه 1)
43- گزینه 2)
44- گزینه 3)
45- گزینه 4)
46- گزینه 1)
47- گزینه 2)
48- گزینه 1)
49- گزینه 2)
50- گزینه 3)
51- گزینه 2)
52- گزینه 2)
53- گزینه 4)
54- گزینه 4)
55- گزینه 1)
56- گزینه 4)
57- گزینه 3)
58- گزینه 1)
59- گزینه 2)
60- گزینه 1)
دکتری تاریخ اسلام 92
1- گزینه 4)
2- گزینه 1)
3- گزینه 1)
4- گزینه 2)
5- گزینه 1)
6- گزینه 2)
7- گزینه 1)
8- گزینه 4)
9- گزینه 1)
10- گزینه 4)
11- گزینه 3)
12- گزینه 2)
13- گزینه 3)
14- گزینه 4
15- گزینه 3)
16- گزینه 3)
17- گزینه 2)
18- گزینه 1)
19- گزینه 3)
20- گزینه 1)
21- گزینه 3)
22- گزینه 3)
23- گزینه 3)
24- گزینه 1)
25- گزینه 2)
26- گزینه 3)
27- گزینه 3)
28- گزینه 4)
29- گزینه 4)
30- گزینه 4)
31- گزینه 3)
32- گزینه 2)
33- گزینه 3)
34- گزینه 1)
35- گزینه 1)
36- گزینه 4)
37- گزینه 3)
38- گزینه 3)
39- گزینه 1)
41- گزینه 4)
42- گزینه 1)
43- گزینه 4)
44- گزینه 1)
45- گزینه 3)
46- گزینه 2)
47- گزینه 3)
48- گزینه 4)
49- گزینه 1)
50- گزینه 4)
51- گزینه 1)
52- گزینه 3)
53- گزینه 4)
54- گزینه 1)
55- گزینه 4)
57- گزینه 4)
58- گزینه 2)
59- گزینه 4)
60- گزینه3)
لازم به ذکر است که کلید آزمون دکتری 93 در سایت سازمان سنجش قابل دسترسی می باشد.
تاریخ فرق اسلامی حسین صابری:
عمده ترین آثار اشعری:
1ـ الابانه عن اصول الدیانه : گزارش نهایی از مذاهب و عقاید اشعری به دست می دهد. (دکتری ۹۱)
2ـ مقالات الاسلامیین: این کتاب یکی از منابع اهل شناخت عقاید
فرقه ها و نحله ها و در عین حال منبعی برای شناخت عقاید و آموزه های اهل
سنت است.
3ـ اللمع فی البرد علی اهل الزیغ و البدع: (The Theology of
Al- Ashari)(اندیشه های کلامی اشعری): نخستین بار مک کارتی منتشر کرد .ـ
اشعری بعد از اختلافش با جبائی بر سرمسأله صلاح و اصلح از او جدا شد. و
دیگری مناظره ای بود که درباره اسماءالله و توفیقی بودن یا نبودن آن هاست.
اشعری در کتاب کشف الاسرار و هتک الاستار به افشارگری بر ضد معتزله و عقاید
آنان پرداخت. ـ اشعری در سال 300هجری به بالای منبر مسجد رفته و از معتزلی
بودن توبه کرد. ـ همزمان با قدرت گرفتن متوکل عباسی عرصه بر معتزلیان تنگ
شد. ـ در دوره اول عباسی(232ـ 132) اصطلاح اهل سنت در برابر معتزله برای
نخستین بار کاربرد یافته بود و در بستر عمومی جامعه دو جریان معتزله و اهل
سنت به موازات هم بودند. ـ اشعری اندیشه خود را استمرار اندیشه ابن حنبل می
دانست. ـ بعد از شروع اندیشه های اشعری ابوالحسن باهلی که امامیه بود به
اشعری گروید و در بصره اندیشه های وی را گسترش داد .ـ ابوعبدالله سیرافی که
زمانی در جوار او بود به سیراف بازگشت ـ ابوعلی زاهدبن احمد سرخسی ،
ابوزید مروزی و ابوسهل صعلوکی که از خراسانیان بود به اندیشه های
اشعری گرویدند و ابونصر کوازی از شیراز آهنگ او کرد و کتاب هایی از وی را
که در ردّ مبانی جبّائی بود استنساخ کرد. ـ پس از اشعری شاگردانی چون ابن
مجاهد راه وی را ادامه داد قاضی ابوبکر باقلانی به تهذیب و پیراستن این
طریقت و وضع مقدماتی عقلی که ادله بر آن ها توقف دارد پرداخت و در پی او
امام الحرمین جوینی این مذهب را کمال بخشید. ـ ابواسحاق شیرازی در فتوایی
اشعریه را یاوران اهل سنت و یاران شریعت خواند. ـ همزاد اشعریه: ماتریدیه
هستند و اینان از قرن چهارم رهبری جهان اسلام را از آن خود کردند.ـ مسلک
اشعری در میان شافعیه و در سرزمین های خراسان، عراق و شام و مسلک ماتریدی
در میان حنفیه و در سرزمین های فرارود بودند. (دکتری 91 و 92)ـ ارث بر مکتب
اشعری: اهل حدیث و اشعری ارث اهل حدیث.ـ قوای دولتی از روزگار متوکل عباسی
از یاری معتزله دست کشیدند. ـ در سال 408 ق. خلیفه القادر بالله نوشته ای
بر ضد معتزله منتشر کرد و در آن به مردم فرمان داد که مضمون آن مخالفت و
ضدیت با معتزله بود.(اعتقاد قادری که در سال 433 منتشر شد(دکتری ۹۱). این
رویداد معاصر با دوره قاضی عبدالجبار معتزلی بود. همزمان با فروپاشی آل
بویه معتزله نیز نابود شد ـ حکومت های موحدین، سلاجقه و غزنویان در رواج
مکتب اشعری کوشیدند ولی مرابطین از جمله دولت های اسپانیایی ضد اشاعره
بودند ـ سلطان محمود غزنوی در غزنه به سنت القادر عباسی اقتدا کرد و شیوه
قتل و تبعید و زندانی مخالفان اشعری و طرفداران معتزلی را ادامه داد. ـ
سلطان محمود غزنوی که بدست ابوبکر قفال شاشی فقیه بزرگ شافعی، به مسلک
شافعی (هم پیمان مذهب کلامی اشعری) درآمده بود.ـ صلاح الدین ایوبی توانست
فاطمیان را شکت داده و به گسترش مذهب شافعی و مالکی پرداخت. ـ در آغاز
حکومت سلجوقیان دوره طغرل بیک سلجوقی، با تحریک وزیرش کندری اشاعره تحت
فشار بودند اما در دوره آلب ارسلان و به مدد وزارت نظام الملک ( همزمان با
ظهور غزالی) از اندیشه اشعری حمایت شد و دانشگاه نظامیه تأسیس شد.
ـ با
قدرت یافتن ابن تومرت پایه گذار موحدون، غزالی و کتابهایش احترام خود را
بازیافتند و مذهب اشعری گسترش یافت. (ابن تومرت در همه عقاید بر مسلک اشعری
بود جز در مسئله امامت به سان شیعیان امام را معصوم می دانست. (ابن تومرت
با غزالی در بغداد ملاقات کرد) -اما در دوره مرابطین کتاب های غزالی
سوزانده شد ـ عقاید اشعری مرحله ای نخستین از شکل گیری عقاید اهل سنت در
قالب سازمان فکری مشخصی است ...
+ نوشته شده در یکشنبه بیست و دوم تیر 1393ساعت 9:3 توسط علی غلامی فیروزجائی
|
یک نظر
«تاریخ ملل و دول اسلامی ـ بروکلمان:
«خلافت بنی امیه »: ـ عبدالله بن عباس فرمانده سپاه امام حسن(ع) با گرفتن
بیت المال بصره با معاویه همدست شد. ـ معاویه بعد از رسیدن به قدرت حکومت
کوفه را به مغیره بن شعبه داد (وی زبان فارسی می دانست و در فتوحات شرکت
کرده ) ـ عمر در دوره خود به مغیره بن شعبه حکومت بحرین و بصره را داد و به
علت زنا معزول کرد. ـ زیاد بن ابیه حاکم بصره دوره معاویه که کار خود را
با منشیگری اردوی بصره شروع کرد (مثل مغیره اهل طایف بود) ـ معاویه بعد از
مرگ مغیره بن شعبه حکومت کوفه را هم علاوه بر بصره به زیاد بن ابیه داد
(زیاد در کوفه بر اثر سرطان مرد). ـ شامیان معاویه را وارث امرای غسانین می
پنداشتند. ـ سرجون بن منصور مسیحی مستشار مالی معاویه بود. ـ معاویه با
تدابیری وضع کشاورزی حجار را توسعه داد. ـ معاویه شهر ساحلی فنیقیه را در
دوره عثمان فتح کرد. ـ در دوره معاویه یکی از ارامنه قسطنطنیه به نام
سابوریوس شورش کرد و از اعراب کمک خواست که معاویه یزید را فرستاد .ـ
پروپونیتس دریای مرمره است. ـ موسس حقیقی قدرت و فرمانروایی اسلام در
آفریقای شمال عقبه بن نافع برادرزاده عمرو عاص بود وی در قیروان اردوگاهی
ساخت و سرانجام در تهوذا توسط کسیله کشته شد. ـ قبرعقبه بن نافع در بسکره
به مناسبت نام او به سیدی عقبه معروف شد و ساختمان آن توسط نخستین معماری
اسلام در آفریقاست . ـ یزید برای آبیاری دشت غوطه یعنی صحرای دمشق طی کرد. ـ
موآب ؛ بلقاء است. ـ بعد از مرگ یزید و بعد از آنکه عبدالله بن زبیر در
عراق بر خلافت نشست قبیله قیس به ریاست زفربن حارث شورش کرد. ـ زفربن حارث
رئیس قبیله قیس در فرات علیه عبدالملک مروان قیام کرد. ـ عبیدالله در جنگ
خازر از سپاه مختار ( ابراهیم اشتر) کشته شد. ـ عبدالملک مروان، حجاج بن
یوسف را مأمور سرکوبی عبدالله بن زبیر کرد. عبدالملک حجاج بزرگترین مقام
حکومت را داد یعنی بر جای بشر برادرزاده خود حجاج را حاکم عراق کرد. ـ
عبدالملک بن مروان الاخطل شاعری مسیحی دربار یزید اول را به دربار خود
آورد. ـ طوانه (تیانه) در دوره ولید بن عبدالملک فتح شد. ـ عبدالملک به
اصرار حجاج بن یوسف حکومت خراسان تا جیحون (آمودریا) که به هندوکش ختم می
شد قتیبه بن مسلم را حاکم خراسان کرد. ـ ......... قاپقان خاقان که چینی ها
او را مه چوئو می نامیدند. ـ قتیبه در فرغانه خبرمرگ حجاج را شنیده بود و
به مرو مبداء پیشروی خود بازگشت. ـ بعد از مرگ ولید قتیبه که سابقاً با
سلیمان بن عبدالملک مخالف بود شورش کرد و کشته شد که در این زمان محمدبن
قاسم داماد حجاج که حکومت بصره را داشت از راه بلوچستان و جنوب ایران وارد
دره سند شد. ـ در دوره ولید اعراب از تنگه جبل الطارق گذشتند (جنگ
...............) ـ در دوره ولید مسیحیان از کار برکنار شده بودند. ـ ولید
مسجد دمشق یا جامع اموی را بنا کرد. ـ سعد بن ابی وقاص مسجد کوفه را با
ستون هایی از کاخ شاهان ساسانی و کلیسای حیره غارت کرده بود تزیین نمود. ـ
عثمان در مسجد مدینه برای خود بنایی ساخت که مقصوره می گفتند. ـ هنگامی که
عبدالله بن زبیر مکه راتصرف کرد عبدالملک مروان در اورشلیم بنایی ساخت و می
خواست آن را جانشین کعبه قرار دهد . ـ ولید کلیسای مسیحیان شام را گرفت و
گنبدی از سنگ روی رواق آن نهاد. ـ حکومت عراق در دوره ولید و عبدالملک بن
مروان با حجاج بود. ـ در دوره حجاج ازارقه بصره می گفتند که هرکس با ایشان
هم عقیده نیست اگر فوراً توبه نکند خون خود و خانواده اش به هدر می رود .
مهلب بن ابی صفره از طرف مصعب بن زبیر با خوارج ازارقه جنگ کرد و مهلب بعد
از کشته شدن مصعب به عبدالملک پیوست در این هنگام ازرقی ها قطری بن
الفجاءکه شاعر بود را به خلافت برگزیدند و حجاج قوای کافی در اختیار مهلب
گذاشت و او توانست خارجی ها را تا حدود کرمان برگرداند و قطری به طبرستان
فرار کرد. ـ حجاج لشگریان مجهز و آماده ای که سپاه طاوس ، جیش الطواویس لقب
یافته بود به سرکردگی عبدالرحمن بن اشعث کندی برای تصرف سجستان فرستاد ولی
وی طغیان کرد و در دیر الجماجم و مسکن از حجاج شکست خورد. ـ شورش اشعث
آخرین شورش اعراب بود. ـ حجاج بین کوفه و بصره شهر واسط را بنا کرد و تا
هنگامی که زنده بود ایرانیان و آرامی به آنجا نرفتند(دوره ولید). ـ حجاج بر
آن بود که از قرآن تفسیر صحیحی منتشر کند. ـ از شعرای زمان حجاج تنها جریر
مورد توجه بود این شاعر در عصر مصعب شهرت یافت و در بصره با فرزدق جهاد
کرد و همان طور که عبدالملک بن مروان به وسیله الاخطل شاعر مسیحی مخالفین
خود را در مدینه هجو می کرد. ـ سلیمان بن عبدالملک حکومت عراق را به یکی از
بزرگترین دشمنان حجاج، یعنی یزید بن مهلب ابی صفره داد که سرداری خانه
نشین بود وی از خلیفه خواست حکومت خراسان را هم به او بدهد. ـ سلیمان بن
عبدالملک رمله راکه در فلسطین واقع بود و وی هنگام ولیعهدی در آنجا بود را
مقر خلافت خود کرد. و در دابق اردوگاهی تأسیس کرد. ـ عمردوم عمربن
عبدالعزیز بن مروان به سفارش رجاء بن حیوه جانشین سلیمان شد. ـ عمردوم از
نسب مادر به عمر اول می رسید و ولید او را حاکم مدینه کرده بود. ـ عمربن
عبدالعزیز چون هنگامی که حاکم مدینه بود این شهر را مأمنی برای فراریان
عراق کرده بود حجاج موفق شد عزل وی را از ولید بگیرد. ـ عمردوم همین که
زمامدار شد سپاهیان اسلام را در خاورمیانه متوقف کرد تا با خاطر آسوده به
اصلاحات داخل بپردازد. ـ عمربن عبدالعزیز اصلاح مالیه را هدف و منظور اصلی
خود قرار داد. ـ حجاج مهاجرت از ده به شهر را ممنوع کرد و املاک مسلمانان
را مشمول مالیات قرار داد ولی عبدالعزیز آن ها را رد کرد. ـ بعد از عمر دوم
یزید دوم (یزید بن عبدالملک) خلیفه شد و در آغاز حکومت خود مجبور شد شورشی
را که در عراق رخ داده را مرتفع کند. در دوران عمردوم، یزیدبن مهلب حاکم
خراسان متهم شد که خمس غنایم جنگ را نداده و این دشمنی در دوره یزید دوم هم
ادامه داشت تا اینکه یزید دوم ، مسلم بن عبدالملک را بر سر وی فرستاد و در
دهکده العقر او را کشت. وی برقراری مالیات ارضی که سلف وی لغو کرده بود و
نیز رویه محبتی که عمر دوم نسبت به مسیحیان داشت را تغییر داد و کلیساهای
آنان را منهدم کرد و تصاویر داخل آن را معدوم کرد.
+ نوشته شده در چهارشنبه هجدهم تیر 1393ساعت 14:6 توسط علی غلامی فیروزجائی
|
یک نظر
بنده در سال 1388 از رشته تاریخ دانشگاه بین المللی
امام خمینی(ره) قزوین فارغ التحصل شدم و در سال 1390 نیز ارشد تاریخ اسلام
را در این دانشگاه به پایان رساندم و هم اکنون نیز در حال تحصیل در رشته
تاریخ اسلام دانشگاه مذاهب اسلامی تهران در مقطع دکتری می باشم. از فعالیت
های علمی بنده عبارتند از تدوین تعدادی مقالات و همچنین تالیف آثاری به نام
های تاریخ اسلام تا سال چهلم هجری، زندگانی امامزاده عباس بن موسی کاظم،
تستهای تاریخ در مقطع ارشد جلد چهارم و همچنین در مقطع دکتری که از
انتشارات پردازش منتشر شده است. و از سال ۱۳۸۸ تا کنون در حال تدریس در
دانشگاه های غیاث الدین جمشید کاشانی و دانشگاه دارالفنون قزوین می باشم.
+ نوشته شده در پنجشنبه پنجم تیر 1393ساعت 3:30 توسط علی غلامی فیروزجائی
|
نظر بدهید
در این قسمت به ذکر برخی از مهمترین منابع مورد استفاده در تالیف کتاب می پردازم:
تاریخ فرق اسلامی حسین صابری 2 جلدی
فرقه های اسلامی مادلونگ
.دیانت و سیاست ولوی
اسلام، بررسی تاریخی گیب
فرهنگ فرق اسلامی مشکور
آشنایی با فرق تسنن و تشیع نشر حوزه علمیه
تاریخ اندیشه های سیاسی ... طباطبایی
تشیع هاینس هالم
تاریخ شیعه و فرقه های اسلامی مشکور
تاریخ تشیع خضری 2 جلدی
شیعه در تاریخ زین عاملی
تشیع در مسیر تاریخ جعفری
تاریخ تشیع خواجویان
تاریخ تحلیلی اسلام شهیدی
تاریخ تحلیلی اسلام زرگری نژاد
تاریخ صدر اسلام زرگری نژاد
تاریخ اسلام فیاض
تاریخ سیاسی اسلام جعفریان 2 جلدی
تاریخ تحول دولت و خلافت جعفریان
جانشینی حضرت محمد مادلونگ
دوات رسول خدا نشر حوزه و دانشگاه
تاریخ امویان طقوش
تاریخ عباسیان طقوش
اسپانیای اسلامی وات
مقدمه ای بر تاریخ مغرب اسلامی ناصری طاهری
تاریخ اسلام منتظر القائم
امامان شیعه جعفریان
خاستگاه تشیع آقانوری
تاریخ اسلام در آسیای مرکزی شیخ نوری
تاریخ سیاسی خوارج ... رضا کردی
دولت زیدیه یمن ترجمه دکتر بادکوبه
فاطمیان در مصر ناصری طاهری
زمینه های پیدایش فاطمیان چلونگر
دولت ممالیک شبارو
دولت عثمانی اوقلی
میراث اسپانیای مسلمان جیوسی
تاریخ اسلام کمبریج
دولت عباسی خضری
کارنامه اسلام زرین کوب
بامداد اسلام زرین کوب
تاریخنگاری در اسلام عالم زاده
علم تاریخ در گستره ... دکتر آئینه وند
نقد و بررسی منابع حسین عزیزی
منابع تاریخ اسلام جعفریان
و ...
. اشپولر، برتولد؛ تاریخ ایران در قرون نخستین اسلامی؛ ترجمه جواد فلاطوری؛ تهران: انتشارات علمی و فرهنگی، 1377.
8. فرای، ر . ن؛ تاریخ ایران کمبریج ( از فروپاشی دولت
ساسانیان تا آمدن سلجوقیان)؛ جلد چهارم؛ ترجمه حسن انوشه؛ تهران: انتشارات
امیرکبیر، 1379.
9. ستارزاده، ملیحه؛ سلجوقیان؛ تهران: انتشارات سمت، 1384.
10. خلعتبری، اللهیار؛ محبوبه، شرفی؛ تاریخ خوارزمشاهیان؛ تهران: انتشارات سمت، 1381.
11. فروغی ابری، اصغر؛ تاریخ غوریان؛ تهران: انتشارات سمت، 1381.
12. بیانی، شیرین؛ دین و دولت در ایران عهد مغول؛ تهران: مرکز نشر دانشگاهی، 1371.
13. اشپولر، برتولد؛ تاریخ مغول در ایران؛ ترجمه محمود میر آفتاب؛ تهران: انتشارات علمی و فرهنگی، 1380.
14. بویل، جی آ؛ تاریخ ایران کیمبریج ( از آمدن سلجوقیان تا
فروپای دولت ایلخانان)؛ جلد پنجم؛ ترجمه حسن انوشه؛ تهران: انتشارات امیر
کبیر، 1381.
15. تاریخ کمبریج (تاریخ ایران دوره تیموریان)؛ ترجمه یعقوب آژند؛ تهران: انتشارات جامی، 1387.
16. میر جعفری، حسین؛ تاریخ تحولات سیاسی، اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی ایران در دوره تیموریان و ترکمانان؛ تهران: انتشارات سمت، 1381.
17. حسن زاده، اسماعیل؛ حکومت ترکمانان قراقویونلو و آق قویونلو در ایران؛ تهران: انتشارات سمت، 1379.
18. تاریخ کمبریج (تاریخ ایران دوره صفویان)؛ ترجمه یعقوب آژند؛ تهران: انتشارات جامی،1380.
19. نوایی، عبدالحسین؛ روابط سیاسی و اقتصادی ایران در عهد صفویه؛ تهران: انتشارات سمت، 1377.
20. نوایی، عبدالحسین؛ غفاری فرد، عباسقلی؛ تاریخ تحولات
سیاسی، اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی ایران در دوران صفویه؛ تهران: انتشارات
سمت، 1381.
21. سیوری، راجر؛ ایران عصر صفوی؛ ترجمه کامبیر عزیزی؛ تهران: نشر مرکز، 1372.
22. شعبانی، رضا؛ تاریخ تحولات سیاسی – اجتماعی ایران در دوره‌های افشاریه و زندیه؛ تهران: انتشارات سمت، 1377.
23. آوری، پیتر؛ تاریخ ایران کمبریج (تاریخ ایران دوره افشاریه، زندیه و قاجار)؛ ترجمه مرتضی ثاقب فر؛ تهران: انتشارات جامی، 1383.
24. نفیسی، سعید؛ تاریخ اجتماعی و سیاسی ایران در دوره معاصر؛ تهران: انتشارات بنیاد، 1376.
25. شمیم، علی اصغر؛ ایران دردوره سلطنت قاجار؛ تهران: انتشارات زریاب، 1383.
26. آبراهامیان، یرواند؛ ایران بین دو انقلاب؛ ترجمه احمد گل محمدی و محمد ابراهیم فتاحی؛ تهران: انتشارات نی، 1377.
27. فوران، جان؛ مقاومت شکننده (تاریخ تحولات اجتماعی ایران)؛ ترجمه احمد تدین؛ تهران: انتشارات رسا، 1381.
28. هوشنگ مهدوی، عبدالرضا؛ (تاریخ روابط خارجی ایران از
ابتدای دوران صفویه تا پایان جنگ جهانی دوم)؛ تهران: انتشارات امیرکبیر،
1384.
29. بیات، عزیزالله؛ شناسایی منابع و مآخذ تاریخ ایران؛ تهران: انتشارات امیرکبیر، 1383.
30. نوذری، حسین علی؛ فلسفه تاریخ (روش شناسی و تاریخ نگری)؛ تهران: انتشارات طرح نو، 1379.
31. استنفورد؛ مایکل؛ درآمدی بر تاریخ پژوهی؛ ترجمه مسعود صادقی؛ تهران: انتشارات سمت، 1384.
منابع پیشنهادی دکترای تاریخ باستان
1. ابوالقاسمی، محسن: راهنمای زبانهای باستانی ایران(جلداول:
متن)، تهران: سازمان مطالعه و تدوین کتب علوم انسانی دانشگاهها(سمت)،1375.
2. احتشام، مرتضی؛ ایران در زمان هخامنشیان، تهران، شرکت سهامی کتابهای جیبی، چاپ اول، 2535 (1355).
3. آلتهایم، فرانتس و استیل، روت: تاریخ اقتصاد دولت ساسانی، ترجمه هوشنگ صادقی، تهران: شرکت انتشارات علمی و فرهنگی،1382.
4. آموزگار، ژاله؛ تاریخ اساطیری ایران؛ تهران: انتشارات سمت، 1380.
5. اومستد، ا.ت، تاریخ شاهنشاهی هخامنشی، ترجمه محمد مقدم، تهران، انتشارات امیرکبیر،1380
6. بریان، پی‌یر، تاریخ امپراطوری هخامنشی (از کوروش تا اسکندر)، ترجمه مهدی سمسار، تهران، انتشارات کارنگ، 1382.
7. بنگستون، هرمان؛ یونانیان و پارسیان، ترجمه‌ی تیمور قادری، تهران، انتشارات فکر روز، چاپ اول، 1376.
8. بهار، مهرداد، از اسطوره تا تاریخ، تهران، نشر چشمه، 1377
9. بویس، مری: «تاریخ کیش زرتشت»، جلد دوم، ترجمهٔ همایون صنعتی‌زاده، انتشارات توس، ۱۳۷۵.
10. بویس، مری: زردشتیان؛ باورها و آداب دینی آنها، ترجمه عسکر بهرامی، تهران: ققنوس،1381.
11. بویس، مری؛ هخامنشیان، ترجمه‌ی همایون صنعتی‌زاده، تهران، انتشارات توس، چاپ اول، 1375..
12. بیات، عزیزالله؛ شناسایی منابع و مآخذ تاریخ ایران؛ تهران: انتشارات امیرکبیر، 1380.
13. بیانی، شیرین: شامگاه اشکانیان و بامداد ساسانیان، تهران: انتشارات دانشگاه تهران،1383.
14. بیانی، شیرین؛ تاریخ ایران باستان از ورود آریایی‌ها به ایران تا پایان هخامنشیان، تهران، انتشارات سمت، چاپ اول، 1381.
15. پیرنیا، حسن؛ تاریخ ایران باستان، تهران، دنیای کتاب، چاپ دوم، 1362.
16. تاریخ ایران از سلوکیان تا فروپاشی دولت ساسانی(جلد سوم ـ
قسمت اول)، پژوهش دانشگاه کیمبریج، گردآورنده احسان یارشاطر، ترجمه حسن
انوشه، تهران: امیرکبیر،1373.
17. تاریخ ایران از سلوکیان تا فروپاشی دولت ساسانی(جلد سوم ـ
قسمت دوم)، پژوهش دانشگاه کیمبریج، گردآورنده احسان یارشاطر، ترجمه حسن
انوشه، تهران: امیرکبیر،1377.
18. تاریخ ایران از عهد باستان تا قرن ۱۸، پیگولووسکایا، ترجمه کریم کشاورز، تهران، ۱۳۵۳.
19. تاریخ ایران باستان. دیاکونوف، میخائیل میخائیلوویچ. روحی ارباب. انتشارات علمی و فرهنگی، چاپ دوم ۱۳۸
21. تفضلی، احمد: تاریخ ادبیات ایران پیش از اسلام، به کوشش ژاله آموزگار، تهران: سخن،1376.
22. خدادادیان، اردشیر؛ آریایی‌ها و مادها؛ مجموعه اول و دوم؛ تهران: انتشارات اصالت تنشیر، 1376.
23. خدادادیان، اردشیر؛ هخامنشی‌ها؛ تهران: انتشارات به دید، 1378.
24. داندامایف، آ. محمد ؛ تاریخ سیاسی هخامنشیان، ترجمه‌ی خشایار بهاری، تهران، کارنگ، چاپ اول، 1381.
25. داندامایف، آ. محمد؛ ایران در دوران نخستین شاهان هخامنشی، ترجمه‌ی روحی ارباب، انتشارات علمی و فرهنگی، چاپ دوم، 1373.
26. دریایی، تورج : تاریخ و فرهنگ ساسانی، ترجمه مهرداد قدرت دیزجی، تهران: ققنوس،1382، صص31-43.
27. دریایی، تورج : شاهنشاهی ساسانی، ترجمه مرتضی ثاقب فر، تهران: ققنوس،1383.
28. دریایی، تورج: سقوط ساسانیان:
فاتحین خارجی، مقاومت داخلی و تصویر پایان جهان، ترجمه منصوره اتحادیه(نظام
مافی) و فرحناز امیر خانی حسینک لو، تهران: نشر تاریخ ایران،1381.
29. دیاکونف، م.م، اشکانیان، ترجمه کریم کشاورز، تهران، انتشارات پیام، 1378
30. دیاکونوف، میخائیل میخائیلوویچ؛ تاریخ ایران باستان، ترجمه‌ی روحی ارباب، تهران، انتشارات علمی و فرهنگی، چاپ سوم، 1382.
31. دیاکونوف، ا. م.: «تاریخ ماد»، ترجمهٔ کریم کشاورز، انتشارات علمی و فرهنگی، ۱۳۸۰،
32. رجبی، پرویز؛ هزاره‌های گمشده؛ جلد چهارم؛ تهران: انتشارات توس، 1381.
33. زرین کوب، عبدالحسین: تاریخ مردم ایران، ج1؛ ایران قبل از اسلام، تهران: امیرکبیر،1373.
34. زرین‌کوب، عبدالحسین: «تاریخ مردم ایران»، (ایران قبل از اسلام)، انتشارات امیرکبیر، ۱۳81.
35. زنر، آر. سی: زروان یا مُعمای زردشتی گری، ترجمه تیمور قادری، تهران: فکر روز،1375.
36. سامی، علی، تمدن هخامنشی، شیراز، انتشارات دانشگاه شیراز، 1341
37. شارپ، رلف نارمن؛ فرمان‌های شاهنشاهان هخامنشی، تهران، انتشارات پازینه، چاپ اول، 1382.
38. شیپمان، کلاوس: تاریخ شاهنشاهی ساسانی، ترجمه فرامرز نجد سمیعی، تهران: سازمان میراث فرهنگی و گردشگری،1383.
39. عریان، سعید: راهنمای کتیبه های ایرانی میانه(پهلوی- پارتی)، تهران: سازمان میراث فرهنگی کشور(پژوهشگاه)،1382.
40. فرای، ریچارد نلسون ؛ میراث باستانی ایران، ترجمه‌ی مسعود رجب‌نیا، تهران، انتشارات علمی و فرهنگی، چاپ ششم، 1383.
41. فرای، ریچارد نلسون: تاریخ باستانی ایران، ترجمه مسعود رجب نیا، تهران: شرکت انتشارات علمی و فرهنگی،1383.
42. کورت، آملی؛ هخامنشیان، ترجمه مرتضی ثاقب‌فر، تهران، ققنوس، چاپ سوم، 1382.
43. کوک، جان مانوئل؛ شاهنشاهی هخامنشی، ترجمه‌ی مرتضی ثاقب‌فر، تهران، ققنوس، چاپ اول، 1384.
44. کخ، هاید ماری؛از زبان داریوش،ترجمه ی پرویز رجبی،تهران،کارنگ،چاپ اول،1376.
45. کریستن سن، آرتور امانوئل : سلطنت قباد و ظهور مزدک، ترجمه احمد بیرشک، تهران: کتابخانه طهوری،1374.
46. کریستن سن، آرتور؛ ایران در زمان ساسانیان؛ ترجمة رشید یاسمی؛ تهران: انتشارات ساحل، 1382.
47. کلیما، اوتاکر: تاریخ جنبش مزدکیان، ترجمه جهانگیر فکری ارشاد، تهران: توس، 1386.
48. کمرون، جورج گلن؛ ایران در سپیده دم تاریخ؛ ترجمة حسن انوشه؛ تهران: انتشارات علمی و فرهنگی، 1381.
49. کولسنیکف، آ. ای: ایران در آستانه یورش تازیان، ترجمه محمد رفیق یحیایی، تهران: آگاه،2537[شاهنشاهی].
50. گریشویچ، ایلیا؛ تاریخ ایران دوره هخامنشیان، ترجمه‌ی مرتضی ثاقب‌فر، تهران، انتشارات جامی، چاپ نخست، 1385.
51. گوتشمید، آلفردفن، تاریخ ایران و ممالک همجوار آن (از
زمان اسکندر تا انقراض اشکانیان) ترجمه کیکاووس جهانداری، تهران، انتشارات
ققنوس، 1379
52. گیرشمن، رومن؛ ایران از آغاز تا اسلام، ترجمه‌ی محمدمعین، تهران، انتشارات علمی و فرهنگی، چاپ دوازدهم، 1379.
53. لوکوک، پی‌یر، کتیبه‌های هخامنشی، ترجمه نازیلا خلخالی، تهران،انتشارات فرزان، 1382
54. لوکونین، ولادیمیر گریگورویچ: تمدن ایران ساسانی، ترجمه عنایت الله رضا، تهران: شرکت انتشارات علمی و فرهنگی،1372.
55. محمدی[ملایری]، محمد: تاریخ و فرهنگ ایران در دوران انتقال از عصر ساسانی به عصر اسلامی، جلد 1-5، تهران، توس،1379.
56. محمدی[ملایری]، محمد: فرهنگ ایرانی پیش از اسلام و آثار آن در تمدن اسلامی و ادبیات عربی، تهران: توس، 1374.
57. محمود آبادی، سید اصغر، پژوهش‌هایی در تاریخ فرهنگ و سیاست ایران باستان، اهواز، انتشارات مهزیار، 1383
58. مشکور، محمد جواد، ایران در عهد باستان در تاریخ اقوام و پادشاهان پیش از اسلام، تهران، انتشارات اشرفی، 1369
59. مشکور، محمدجواد ؛ تاریخ سیاسی و اجتماعی اشکانیان، تهران، دنیای کتاب، چاپ دوم، 1367.
60. مشکور، محمد جواد : تاریخ سیاسی ساسانیان، 2ج، تهران: دنیای کتاب،1367.
61. مشکور، محمد جواد؛ رجب نیا، مسعود؛ تاریخ سیاسی و اجتماعی اشکانیان؛ تهران: انتشارات دنیای کتاب، 1374.
62. مهرآبادی، میترا؛ خاندان‌های حکومتگر ایران باستان، تهران، انتشارات فتحی، چاپ اول، 1372.
63. میراحمدی، مریم؛ کتابشناسی تاریخ ایران در دوران باستان، تهران، انتشارات امیرکبیر، چاپ اول، 1369.
64. نفیسی، سعید: مسیحیت در ایران تا صدر اسلام، به اهتمام عبدالکریم جربزه دار، تهران: اساطیر،1383.
65. نفیسی، سعید، تاریخ اجتماعی ایران، تهران، انتشارات دانشگاه تهران، 1342
66. نولدکه، تئودور: تاریخ ایرانیان و عربها در زمان ساسانیان، تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی،1378.
67. نیبرگ، هنریک ساموئل؛ دین‌های ایران باستان، ترجمه‌ی
سیف‌الدین نجم‌آبادی، کرمان، انتشارات دانشگاه شهید باهنر کرمان، چاپ اول،
1383.
68. هرتسفلد، ارنست: ایران در شرق باستان، ترجمه همایون صنعتی
زاده، تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی؛کرمان:دانشگاه شهید
باهنر(کرمان)،1381..
69. هوار، کلمان، ایران و تمدن ایرانی، حسن انوشه، تهران، انتشارات امیرکبیر، 1379
70. هینتس، والتر؛ دنیای گمشده عیلام؛ ترجمة فیروز فیروزنیا؛ تهران: انتشارات علمی و فرهنگی، 1376.
71. هینس، والتر، داریوش و پارس‌ها، ترجمه عبدالرحمن صدریه، تهران، انتشارات امیرکبیر، 1380
72. وثوقی، محمدباقر؛ بررسی منابع و مآخذ تاریخ ایران پیش از اسلام؛ تهران: انتشارات دانشگاه پیام نور، 1385.
73. ویدن گرن، گئو: فئودالیسم در ایران باستان، ترجمه هوشنگ صادقی، تهران: نشر قطره،1378.
74. ویسهوفر، یوزف: ایران باستان(از 550 پیش از میلاد تا 650 پس از میلاد)، ترجمه مرتضی ثاقب فر، تهران: ققنوس، 1382.
75. وینتر، انگلبرت و دیگناس، بئاته: روم و ایران دو قدرت
جهانی در کشاکش و همزیستی، ترجمه کیکاووس جهانداری، تهران، نشر و پژوهش
فرزان روز،1386.
.منابع پیشنهادی دکترای تاریخ اسلام
1. ابراهیم حسن ، حسن ، تاریخ سیاسی اسلام ، ترجمه ابوالقاسم پاینده –سازمان انتشارات جاویدان ، تهران ، 1376
2. بلک آنتونی ، تاریخ اندیشه سیاسی اسلام از عصر پیامبر تا امروز ، ترجمه محمد حسین وقار، انتشارات اطلاعات ، تهران ، 1386
3. بروکلمان ، کارل ، تاریخ ملل ودول اسلامی ، ترجمه هادی جزایری ، انتشارات علمی و فرهنگی ، تهران ، 1383
4. جعفریان ، رسول، تاریخ تحول دولت و خلافت ، بوستان کتاب ، قم، 1386
5. خضری ، احمد رضا ، تاریخ خلافت عباسی ، اتشارات سمت ، تهران ، 1378
6. خوری حتّی ، فیلیپ ، تاریخ عرب ، ترجمه ابوالقاسم پاینده ، نشر اگه ، تهران ، 1366
7. زرگری نژاد ، غلامحسین ، تاریخ صدر اسلام ، انتشارات سمت ، تهران ، 1378
8. سالم ، عبدالعزیز ، تاریخ عرب قبل از اسلام ، ترجمه باقر صدری نیا ، انتشارات علمی و فرهنگی ، تهران، 1380
9. طقوش، محمد سهیل ، دولت عباسیان ، ترجمه حجت الله جودکی ، پژوهشکده حوزه و دانشگاه ، قم ، 1378
10. طقوش ، محمد سهیل ، دولت امویان ، ترجمه حجت الله جودکی ، پژوهشکده حوزه و دانشگاه ، قم، 1386
11. سامر، فیصل ، دولت حمدانیان ، ترجمه علی رضا ذکاوتی قراگزلو ، پژوهشکده حوزه و دانشگاه ، قم ، 1388
12. شبارو، عصام محمد ، دولت ممالیک ، ترجمه شهلا بختیاری ، پژوهشکده حوزه و دانشگاه ، قم ، 1386
13. طقوش ، محمد سهیل ، دولت ایوبیان ، ترجمه عبدالله ناصری طاهری ، پژوهشکده حوزه و دانشگاه ، قم ، 1380
14. عودی ، ستاره، تاریخ دولت اغلبیان ، انتشارات امیر کبیر ، تهران ، 1385
15. ناصری طاهری ، عبدالله ، تاریخ مغرب اسلامی ، پژوهشکده حوزه و دانشگاه ، قم، 1388
16. ناصری طاهری ، عبدالله ، فاطمیان در مصر ، پژوهشکده حوزه و دانشگاه ، قم ، 1379
17. چلونگر ، محمد علی ، زمینه های پیدایش خلافت فاطمیان ، پژوهشکده حوزه و دانشگاه ، قم ، 1386
18. عنان ، محمد عبدالله ، تاریخ دولت اسلامی در اندلس ، ترجمه رسول جعفریان ، پژوهشکده حوزه و دانشگاه ، قم، 1386
19. احمد یاقی ، اسماعیل ، دولت عثمانی از اقتدار تا اخلال ، ترجمه رسول جعفریان ، پژوهشکده حوزه و دانشگاه ، قم ، 1386
20. محمد جعفری ، سید حسین ، تشیع در مسیر تاریخ ، ترجمه سید محمد تقی آیت اللهی ، دفتر نشر فرهنگ اسلامی ، تهران ، 1387
21. زین عاملی ، محمد حسین ، شیعه در تاریخ ، ترجمه محمدرضا عطایی ، موسسه چاپ و انتشارات آستان قدس رضوی ، مشهد ، 1375
22. جعفریان، رسول ، منابع تاریخ اسلام ، انتشارات انصاریان ، قم ، 1376
23. سجادی ، صادق و عالم زاده، هادی ، تاریخ نگاری در اسلام ، انتشارات سمت ، تهران ، 1383
24. ممتحن ، حسین علی ، کلیات تاریخ عمومی ، جلد دوم ، بخش دوم ، اتشارات دانشگاه شهید بهشتی ، تهران ، 1370
25. آیتی ، محمد ابراهیم ، تاریخ سیاسی اسلام ، انتشارات نی، تهران، 1378
26. نعنعی ، عبدالمجید ، دولت امویان در اندلس ، ترجمه محمد سپهری ، پژوهشکده حوزه و دانشگاه ، قم ، 1380
بخش هشتم - 1.94 مگابایت
