اهمیت عزاداری برای امام حسین(ع) چیست؟ |
|
کارشناس مذهبی گفت: قطعا حرکتی که برای احیای دین و توام با اخلاص باشد ماندگاری دارد اما اگر ما بخواهیم به عنوان شیعه در این ماندگاری سهیم باشیم، باید با اموری چون عزاداری و ابراز محبت این کار را انجام بدهیم. |
به گزارش اصفهان شرق؛ «بر چون حسین(ع)، باید که گریندگان بگریند؛ زیرا گریستن بر او گناهان بزرگ را می زداید. چون ماه محرم می رسید، کسی پدرم را خندان نمی دید. غم و اندوه بر او چیره بود تا آنکه ده روز می گذشت. روز دهم، روز سوگواری و اندوه و گریه او بود و می فرمود: این روزی است که حسین(ع) در آن کشته شد». (امام رضا(ع))
هر سال با نزدیک شدن به ماه محرم شهر رنگ و بوی دیگری به خود می گیرد، مردم همه برای عزاداری سید و سالار شهیدان آماده می شوند تا به تأسی از اولیای الهی(ع) حبّ حسینی را در آئینه ی اشک های خود نشان دهند. اهمیت عزاداری برای امام حسین(ع) چیست؟ گریه بر سیدالشهدا(ع) چه ثمراتی دارد؟ برای بهره برداری بهتر از فضایل ماه محرم الحرام چه باید کرد؟ حجت الاسلام نیکوکار کارشناس مذهبی، در پاسخ به این سوالات، در گفت و گو با آناج گفت: قیام امام حسین(ع) یک حرکت خالصانه برای احیای دین بود و آن طور که برخی در شبهاتشان مطرح می کنند، نهضت سیدالشهدا به عنوان یک حرکت شخصی نیست بلکه یک جریان بشری است و ما شبهات کسانی را که قیام امام حسین(ع) را به عنوان انتقام و مسائل شخصی مطرح می کنند رد و جعلی بودن آنها را اثبات می کنیم.
گاندی هم از امام حسین(ع) الگو گرفته بود
وی افزود: امام حسین(ع) فقط امام شیعیان نیست بلکه امام تمام بشر است چرا که ایشان ولی پیامبر اسلام(ص) که رسالت جهانی داشت، می باشد و چون منطقه وصایت عین منطقه ی رسالت می باشد لذا پیام امام حسین(ع) به عنوان وصی عام، مثل پیام پیامبر اسلام(ص)، جهانی است. پس قیام امام حسین(ع) نیز قبل از اینکه دینی باشد، یک قیام بشری است؛ به طوری که حتی گاندی بودایی نیز اعلام می کند در حرکت خود از حسین بن علی(ع) الگو گرفته ام. بنابراین قیام امام حسین(ع) نه تنها انتقام شخصی نیست و نه تنها یک اقدام صرفا دینی نیست بلکه یک جریان بشری و سنت الهی است.
وی خاطرنشان کرد: هر چند عده ای می خواهند پیام هایی را به امام حسین(ع) نسبت بدهند اما بهترین حالت رجوع به پیام های خود امام که در رابطه با قیامشان است، رجوع کنیم؛ برای مثال ایشان فرمودند: اگر امت، به حاکمی مثل یزید مبتلا شود فاتحه ی اسلام خوانده است؛ از این سخن چنین استفاده می شود که گویی امام(ع) درد دین دارد. وقتی به “امت” اشاره می کنند می فهمیم درد امت را نیز دارند و زمانی که عبارت” مثل یزید” را به کار می برند بدین معنی داست که قیامشان به خاطر خصومت شخصی با یزید نیست بلکه با مرام و مسلک یزید و امثال آن برای امام(ع) پذیرفتنی نیست. در سخنی دیگر می فرمایند: چون منی هرگز با مثل یزید بیعت نمی کند” سیدالشهدا(ع) با این سخن تکلیف تمام بشریت را در مسیر حق و باطل مشخص کرده اند و به وضوح اعلام نموده اند که اگر کسی در مسیری ما باشد و مرام و مسلک ما را داشته باشد الی الابد با کسانی که در مرام و مسلک یزید و در گروه یزیدیان هستند، بیعت نمی کنند؛ لذا اگر امام(ع) قصد و غرض شخصی داشت، می فرمود من با یزید بیعت نمی کنم در حالی که فرمود: چون منی با مثل یزید هرگز بیعت نمی کند؛ بنابراین قیام امام حسین(ع) برای آگاه سازی و هدایت تمام بشریت است اما ما که شیعیان ایشان هستیم در اطاعت از اماممان اولی تریم.
چه کنیم در ماندگاری قیام امام حسین(ع) سهیم باشیم؟
نیکوکار ادامه داد: قطعا حرکتی که برای احیای دین و توام با اخلاص باشد ماندگاری دارد اما اگر ما بخواهیم به عنوان شیعه در این ماندگاری سهیم باشیم، باید با اموری چون عزاداری و ابراز محبت این کار را انجام بدهیم چرا که بانی مجالس عزای امام حسین(ع) و شهدای کربلا خود اهل بیت(ع) یعنی امام سجاد، حضرت زینب(س) و امام باقر(ع) هستند و اگر به واجب بودن عزاداری ماه محرم قائل نباشیم، استحباب آن قطعی است. مخصوصا اینکه طبق روایتی متقن وقتی حضرت سکینه به قتلگاه آمد و پیکر خونین پدر را دید شروع به گریه کرد و در همان حال گریه شنید که امام(ع) می گویند: شیعیان من! هر وقت آب گوارایی نوشیدید مرا یاد کنید و هر وقت شهید غریب و مظلومی را دیدید برای من گریه کنید.
وی بیان داشت: در سیره پیامبر اکرم(ص) نیز داریم که از مصایبی که قرار بود در آینده به امام حسین(ع) وارد شود گریه کرده اند و حضرت زهرا(س) نیز قبل از تولد و بعد از تولد سیدالشهدا(ع) به مصایب ایشان گریسته است. لذا در اهمیت عزاداری برای اباعبدالله(ع) هیچ شکی نیست.
با کسب معرفت بیشتر، محب همرنگ محبوبش می شود
وی در خصوص ثمرات شرکت در مجالس عزاداری امام حسین(ع) اظهار کرد: یکی از ثمرات جلسات عزای امام حسین(ع) افزایش معرفت و محبت به ایشان است و اگر خداوند بخواهد خیری به ما عطا کند از کانال همین محبت عطا می کند. علاوه بر این با کسب معرفت بیشتر محب همرنگ محبوبش می شود و جلسات و محافلی که برای امام حسین(ع) تشکیل می شود بهترین بستر برای کسب معرفت و شناخت محبوب است.
این کارشناس مذهبی گفت: یکی دیگر از مزایای شرکت مجالس عزای سیدالشهدا، ورود به منطقه ی توحید است و عارف بزرگ کربلایی احمد آقا تهرانی می فرمود: مقتل سیدالشهدا(ع) و مدح امیرالمومنین(ع) عصاره ی توحید است؛ یعنی در اشعار مقتل امام حسین(ع) و مدح امیرالمومنین، می توان توحید را دریافت.
وی افزود: همچنین اگر خداوند در جمعی به یک نفر نگاه رحمانه داشته باشد، این نگاه به بقیه نیز توسعه می یابد و امید به رحمت خداوند در جمعی که برای امام حسین(ع) گرد آمده اند، بیشتر است.
گریه بر حسین طعنه بر تنه ی نماز شب می زند
وی خاطرنشان کرد: علاوه بر آنچه در ثمرات شرکت در محافل عزای اباعبدالله ذکر شد، در روایات آمده است گریه به حسین بن علی(ع) بهترین وسیله قرب به خداوند است و چنان اجر دارد که طعنه به تنه ی نماز شب می زند.
قبل از ورود به ماه محرم از گناهان خود توبه کنیم
نیکوکار بیان داشت: عزاداری برای امام حسین(ع) یک عبادت محسوب می شود و دلیل اثبات آن نیز ماموریتی است که از جانب پیامبر اسلام(ص) و ائمه اطهار(ع) بر عهده ی ماست؛ برای ورود به هر عبادتی نیز باید پاک و طاهر باشیم؛ برای مثال وقتی می خواهیم نماز بخوانیم باید طهارت داشته باشیم و وضو بگیریم؛ گریه برای امام حسین(ع) نیز عبادتی است که طعنه به تنه ی نماز شب می زند، پس قطعا نیاز به پاکی و طهارت داریم تا بتوانیم وارد بر این عبادت شویم.
وی اضافه کرد: همچنین در کتاب “المراقبات” میرزا جواد آقا ملکی تبریزی آمده است برای ورود به ماه های پر فضیلتی چون رمضان، رجب، شعبان، محرم و غیره توبه کنید تا بتوانید بهتر بهره بگیرید؛ برای بهره گیری از ماه پر فضیلت محرم نیز لازم است توبه کنیم و وجودمان را از هر گناهی پاک کنیم.
وی با اشاره به آسیب های مجالس عزای ماه محرم گفت: باید توجه داشته باشیم که آسیب هایی چون استفاده از ابزار آلات موسیقی نامناسب یا اختلاط زن و مرد و غیره در مجالس عزا خود مقدمه ی گناه است و نه تنها در این مجالس به خدا نزدیک تر نمی شویم بلکه دور تر نیز می شویم چون با وجود اینها توبه و طهارت میسر نمی شود.
این کارشناس مذهبی در پایان تاکید کرد: هر کس قبل از ورود به ماه محرم توبه کند و با طهارت و پاک در مجالس عزای امام حسین(ع) شرکت کند، قطعا به قدر ظرفیت وجودی و به میزان پاکی هایش قبول فیض خواهد کرد؛ چرا که خداوند بخیل نیست و در عطای فیض خود جواد است و این ماییم که در قبول فیض نقص داریم.
منبع:راه دانا